گونه[ ۱] یا ژانر فیلم ( به فرانسوی: Genre ) برای دسته بندی فیلم ها بر اساس شباهت های موضوعی و داستانی که فیلم بر آن ها بنا شده است، به کار می رود.
ژانر ( genre ) در اصل واژه ای فرانسوی به معنی طبقه، دسته و نوع است. [ ۲] بیشتر نظریات در باب ژانر فیلم ها از مفاهیم نقد ژانر ادبی وام گرفته شده است. با توجه به موضوع ژانر در متن ادبی، روش های مختلفی برای برخورد با مسئلهٔ ژانر و تعریف و دسته بندی آن ها وجود دارد. علاوه بر تفاوت اصلی بین ژانر مستند و داستانی در فیلم، ژانر می تواند در گونه های دیگری نیز تقسیم بندی شود.
بری کیت گرانت در کتاب «ژانرهای سینمایی» می نویسد: «فیلم های ژانری، به زبان ساده، فیلم های تجاری بلندی اند که از راه تکرار و تنوع بخشی، داستان هایی آشنا را با شخصیت هایی آشنا و در موقعیت هایی آشنا تعریف می کنند. »[ ۳] رافائل موآن تأکید دارد که ژانر سینمایی مفهومی آشناست برای تمام بینندگانی که می خواهند فیلم های مورد علاقه شان را انتخاب کنند، فیلمی را در چند کلمه برای دوست شان شرح بدهند یا چند مجموعه فیلم را با خصوصیات مشترک شناسایی، مشخصه پردازی و متمایز کنند. [ ۴] استوارت ویتیلا ژانر حادثه و ماجرا را به گونه ای تعریف می کند که درنهایت با نبرد نهایی خیر و شر به پایان می رسد. [ ۵] این نبرد مسئله اصلی ژانر است. او ژانر درام را برخلاف دیگر گونه ها چیزی غیر از سرگرمی محض می داند و می گوید: «ما از درام برای نگریستن به موضوع هایی استفاده می کنیم که مستقیماً بر زندگی ما تأثیر می گذارند ( خشونت، نژادپرستی، آلودگی هوا، حقوق کارگران و غیره ) ». [ ۶] در درام دو حق در برابر هم می ایستند. فیلم های همشهری کین، پدرخوانده، و مردم عادی نمونه های مشخص این ژانر هستند.
فیلم های داستانی اکثراً بر اساس موقعیت، موضوع، حالت و قالب دسته بندی می شوند. منظور از موقعیت محیط و اجتماعی است که داستان در آن اتفاق می افتد. تم یا موضوع اشاره به مفاهیم و مباحثی می کند که فیلم حول وحوش آن می گردد و در آن باره داستان خویش را بیان می کند. به لحن احساسی فیلم حالت می گویند. قالب نیز به روشی که فیلم تصویربرداری شده اشاره می کند ( مثل عدسی آنامورفیک ) یا طرق دیگر ارائهٔ تصویر ( مثل فیلم های ۳۵ م. م، ۱۶ م. م یا ۸ م. م ) . روش دیگر دسته بندی ژانرهای فیلم بر اساس هدف حضار است. بعضی از نظریه پردازان فیلم به دو مؤلفهٔ قالب و هدف مخاطب در دسته بندی ژانر اعتقاد ندارند. اکثر اوقات شاخه بندی ژانرهای فیلم به زیرژانرها منتهی می شود. بعضی اوقات ژانر دوگانه ای از ترکیب دو ژانر تعریف می شود مثلاً ژانر فیلم از نوع وحشت و علمی - تخیلی برای فیلم بیگانگان.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفژانر ( genre ) در اصل واژه ای فرانسوی به معنی طبقه، دسته و نوع است. [ ۲] بیشتر نظریات در باب ژانر فیلم ها از مفاهیم نقد ژانر ادبی وام گرفته شده است. با توجه به موضوع ژانر در متن ادبی، روش های مختلفی برای برخورد با مسئلهٔ ژانر و تعریف و دسته بندی آن ها وجود دارد. علاوه بر تفاوت اصلی بین ژانر مستند و داستانی در فیلم، ژانر می تواند در گونه های دیگری نیز تقسیم بندی شود.
بری کیت گرانت در کتاب «ژانرهای سینمایی» می نویسد: «فیلم های ژانری، به زبان ساده، فیلم های تجاری بلندی اند که از راه تکرار و تنوع بخشی، داستان هایی آشنا را با شخصیت هایی آشنا و در موقعیت هایی آشنا تعریف می کنند. »[ ۳] رافائل موآن تأکید دارد که ژانر سینمایی مفهومی آشناست برای تمام بینندگانی که می خواهند فیلم های مورد علاقه شان را انتخاب کنند، فیلمی را در چند کلمه برای دوست شان شرح بدهند یا چند مجموعه فیلم را با خصوصیات مشترک شناسایی، مشخصه پردازی و متمایز کنند. [ ۴] استوارت ویتیلا ژانر حادثه و ماجرا را به گونه ای تعریف می کند که درنهایت با نبرد نهایی خیر و شر به پایان می رسد. [ ۵] این نبرد مسئله اصلی ژانر است. او ژانر درام را برخلاف دیگر گونه ها چیزی غیر از سرگرمی محض می داند و می گوید: «ما از درام برای نگریستن به موضوع هایی استفاده می کنیم که مستقیماً بر زندگی ما تأثیر می گذارند ( خشونت، نژادپرستی، آلودگی هوا، حقوق کارگران و غیره ) ». [ ۶] در درام دو حق در برابر هم می ایستند. فیلم های همشهری کین، پدرخوانده، و مردم عادی نمونه های مشخص این ژانر هستند.
فیلم های داستانی اکثراً بر اساس موقعیت، موضوع، حالت و قالب دسته بندی می شوند. منظور از موقعیت محیط و اجتماعی است که داستان در آن اتفاق می افتد. تم یا موضوع اشاره به مفاهیم و مباحثی می کند که فیلم حول وحوش آن می گردد و در آن باره داستان خویش را بیان می کند. به لحن احساسی فیلم حالت می گویند. قالب نیز به روشی که فیلم تصویربرداری شده اشاره می کند ( مثل عدسی آنامورفیک ) یا طرق دیگر ارائهٔ تصویر ( مثل فیلم های ۳۵ م. م، ۱۶ م. م یا ۸ م. م ) . روش دیگر دسته بندی ژانرهای فیلم بر اساس هدف حضار است. بعضی از نظریه پردازان فیلم به دو مؤلفهٔ قالب و هدف مخاطب در دسته بندی ژانر اعتقاد ندارند. اکثر اوقات شاخه بندی ژانرهای فیلم به زیرژانرها منتهی می شود. بعضی اوقات ژانر دوگانه ای از ترکیب دو ژانر تعریف می شود مثلاً ژانر فیلم از نوع وحشت و علمی - تخیلی برای فیلم بیگانگان.
wiki: ژانر فیلم