ژان گابَن ( به فرانسوی: Jean Gabin ) ( ۱۷ مهٔ ۱۹۰۴ – ۱۵ نوامبر ۱۹۷۶ ) بازیگر تئاتر و سینما و خواننده فرانسوی بود. گابن از چهره های اصلی و مهم تاریخ سینمای فرانسه در نظر گرفته می شود. [ ۱] [ ۲]
از مهم ترین نقش های او نقش ژان وال ژان در فیلم بینوایان است. آخرین فیلم های او دو مرد در شهر ساخته ژوزه جووانی و حکم ساخته آندره کایات است. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶]
ژان گابن شمایل آرمانی قهرمان بی سرانجام فیلم های جنبش رئالیسم شاعرانه فرانسه بود. او در بسیاری از فیلم های این جنبش از جمله پی پی لو موکو اثر ژولین دوویویه، بندر مه آلود و روز می دمد به کارگردانی مارسل کارنه و توهم بزرگ اثر ژان رنوار ایفای نقش کرده است. [ ۷]
آندره بازن منتقد سرشناس فرانسوی در مقاله ای تحت عنوان سرنوشت ژان گابن، تصریح می کند که گابن در تمام فیلم هایش از جمله فیلم های رئالیستی - شاعرانه، به سرانجامی خشونت بار گرفتار می آید. بازن معتقد است که گابن در فیلم هایش به تاویل یک داستان از میان داستان های گوناگون نمی پردازد بلکه همیشه داستان خودش در کار است که باید پایانی غم انگیز داشته باشد. [ ۸]
ژان گابَن دو بار در سال های ۱۹۵۹ و ۱۹۷۱ موفق به دریافت جایزهٔ خرس نقره ای از جشنواره بین المللی فیلم برلین شده است.
• تونل ( فیلم ۱۹۳۳ ) ( ۱۹۳۳ )
• گلگتا ( فیلم ۱۹۳۵ ) ( ۱۹۳۵ )
• آن ها پنج نفر بودند ( ۱۹۳۶ )
• پی پی لو موکو ( ۱۹۳۷ )
• توهم بزرگ ( ۱۹۳۷ )
• بندر مه آلود ( فیلم ۱۹۳۸ ) ( فیلم ۱۹۳۸ )
• آب سنگ های مرجانی ( ۱۹۳۸ )
• حیوان آدم نما ( ۱۹۳۸ )
• روز برمی آید ( ۱۹۳۹ )
• دیوارهای مالاپاگا ( ۱۹۴۹ )
• کن کن فرانسوی ۱۹۵۴
• ناپلئون ( فیلم ۱۹۵۵ )
• بینوایان ( ۱۹۵۸ )
• رئیس جمهور ( ۱۹۶۱ )
• میمونی در زمستان ( ۱۹۶۲ )
• هر شماره ای می تواند برنده باشد ( ۱۹۶۳ )
• خالکوبی ( ۱۹۶۸ )
• دسته سیسیلی ها ( ۱۹۶۹ )
• آدمکش ( ۱۹۷۲ )
• دو مرد در شهر ( ۱۹۷۳ )
• حکم ( ۱۹۷۴ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز مهم ترین نقش های او نقش ژان وال ژان در فیلم بینوایان است. آخرین فیلم های او دو مرد در شهر ساخته ژوزه جووانی و حکم ساخته آندره کایات است. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶]
ژان گابن شمایل آرمانی قهرمان بی سرانجام فیلم های جنبش رئالیسم شاعرانه فرانسه بود. او در بسیاری از فیلم های این جنبش از جمله پی پی لو موکو اثر ژولین دوویویه، بندر مه آلود و روز می دمد به کارگردانی مارسل کارنه و توهم بزرگ اثر ژان رنوار ایفای نقش کرده است. [ ۷]
آندره بازن منتقد سرشناس فرانسوی در مقاله ای تحت عنوان سرنوشت ژان گابن، تصریح می کند که گابن در تمام فیلم هایش از جمله فیلم های رئالیستی - شاعرانه، به سرانجامی خشونت بار گرفتار می آید. بازن معتقد است که گابن در فیلم هایش به تاویل یک داستان از میان داستان های گوناگون نمی پردازد بلکه همیشه داستان خودش در کار است که باید پایانی غم انگیز داشته باشد. [ ۸]
ژان گابَن دو بار در سال های ۱۹۵۹ و ۱۹۷۱ موفق به دریافت جایزهٔ خرس نقره ای از جشنواره بین المللی فیلم برلین شده است.
• تونل ( فیلم ۱۹۳۳ ) ( ۱۹۳۳ )
• گلگتا ( فیلم ۱۹۳۵ ) ( ۱۹۳۵ )
• آن ها پنج نفر بودند ( ۱۹۳۶ )
• پی پی لو موکو ( ۱۹۳۷ )
• توهم بزرگ ( ۱۹۳۷ )
• بندر مه آلود ( فیلم ۱۹۳۸ ) ( فیلم ۱۹۳۸ )
• آب سنگ های مرجانی ( ۱۹۳۸ )
• حیوان آدم نما ( ۱۹۳۸ )
• روز برمی آید ( ۱۹۳۹ )
• دیوارهای مالاپاگا ( ۱۹۴۹ )
• کن کن فرانسوی ۱۹۵۴
• ناپلئون ( فیلم ۱۹۵۵ )
• بینوایان ( ۱۹۵۸ )
• رئیس جمهور ( ۱۹۶۱ )
• میمونی در زمستان ( ۱۹۶۲ )
• هر شماره ای می تواند برنده باشد ( ۱۹۶۳ )
• خالکوبی ( ۱۹۶۸ )
• دسته سیسیلی ها ( ۱۹۶۹ )
• آدمکش ( ۱۹۷۲ )
• دو مرد در شهر ( ۱۹۷۳ )
• حکم ( ۱۹۷۴ )
wiki: ژان گابن