ژان ماری گویو

ژان - ماری گویو ( به فرانسوی: Jean - Marie Guyau ) ( ۲۸ اکتبر ۱۹۵۴ لاوال - ۳۱ مارس ۱۸۸۸ مانتون ) شاعر و فیلسوف فرانسوی بود. فلسفه گویو کاملاً متضاد با فلسفه نیچه است و بر مهر و محبت تکیه دارد. [ ۱]
گویو از فلاسفه هایی همچون اپیکتت، اپیکور، افلاطون، ایمانوئل کانت، هربرت اسپنسر و آلفرد فوئیلی، و شعر و ادبیات پیر کورنی، ویکتور هوگو و آلفرد دو موسه الهام گرفته است. [ ۲]
گویو دو کتاب دارد که یکی عنوانش «اخلاق بی تکلف و بی پاداش» و دیگری «بی دینی آینده» است. گویو هم مانند نیچه عقیده دارد غایت و هدف نهایی هر موجود زنده گسترش و افزایش است ولی این گسترش و افزایش از طریق تجاوز و تعرض به حیات و حقوق موجودات دیگر به دست نمی آید بلکه برعکس به جود کردن و فیض بخشیدن به دیگران است. لذا در نظر او مردان واقعاً توانا افرادی مانند آتیلا، چنگیز یا تیمور که با کشتن و غارت کردن نیرومندتر می شدند و قدرتشان را گسترش می دادند نیستند. بلکه افرادی چون مسیح و امثال او هستند که با فیض بخشیدن به دیگران وجود خود را گسترش می دهند. در نظر گویو شفقت اخلاق بردگان نیست و بدون شفقت وجود انسانی مانند صحرای بی آب و علف است. [ ۳] [ ۴]
• Essai sur la morale littéraire. ۱۸۷۳.
• Mémoire sur la morale utilitaire depuis Epicure jusqu'à l'ecole anglaise. ۱۸۷۳
• Première année de lecture courante. ۱۸۷۵.
• Morale d'Epicure. ۱۸۷۸.
• Morale anglaise contemporaine. ۱۸۷۹.
• Vers d'un philosophe.
• Problèmes de l'esthétique contemporaine. ۱۸۸۴.
• Esquisse d'une morale sans obligation ni sanction. ۱۸۸۴.
• Irréligion de l'avenir. 1886, engl. The Non - religion of the future, New York ۱۹۶۲
• L'Art au point de vue sociologique. ۱۸۸۹.
• Education et Heredite. Etude sociologique. Paris ۱۹۰۲.