ژان - لوک گُدار ( به فرانسوی: Jean - Luc Godard ) ( ۳ دسامبر ۱۹۳۰ – ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲ ) کارگردان، فیلمنامه نویس و منتقد و نظریه پرداز سینماییِ فرانسوی_سوئیسی و یکی از پیشگامان جنبشِ سینمایی موج نوی فرانسه بود. بعضی متخصّصان او را تأثیرگذارترین فیلم ساز فرانسویِ دوران پساجنگ به شمار آورده اند که با شیوهٔ خود در روایت، تدوین، صداگذاری و فیلم برداری، فرم فیلم متحرک را متحول کرد. وی مؤلف کامل فیلم های خود بود، اغلب در حال کارگردانی، مشغول فیلمنامه نویسی و دیالوگ نویسی بوده و در تدوین فیلم هایش نیز نظارت داشت. او گاهی به عنوان کارگردان ظاهر می شد، گاهی در نقشی کوچک، گاهی نه به عنوان بازیگر، بلکه به عنوان یک سوژه مداخله گر.
... [مشاهده متن کامل]
گدار در اوایل کار به عنوان منتقد فیلم در نشریهٔ کایه دو سینما می نوشت. در نقدهایش از جریانِ اصلیِ سینمای فرانسه _ که به قراردادها و کلیشه های پذیرفته شدهٔ فیلمسازی بیش از نوآوری و تجربه بها می داد _ انتقاد می کرد. چندی بعد، او و منتقدان هم فکر او شروع به ساخت فیلم های خودشان کردند و علاوه بر سینمای فرانسه، قراردادهای سنتی هالیوود را نیز به چالش کشیدند. گدار برای نخستین بار برای فیلم بلند ازنفس افتاده مورد تحسین جهانی قرارگرفت. این فیلم توانست به استقرار موج نوی فرانسه کمک کند.
کارهای گدار مکرراً به تاریخ سینما ارجاع و به فیلم های پیشتر از خود ادای احترام می کنند. این فیلم ها اغلب نظرات سیاسی او را بیان می کند؛ نظریاتی که ملهم از اگزیستانسیالیسم و فلسفه مارکس است که او به آنها علاقه داشت. از زمان سینمای موج نو به بعد عقاید سیاسی او چندان افراطی نبوده است، و فیلم های اخیرش در مورد بازنمایی و تعارض انسانی از دیدگاه یک اومانیست و مارکسیست است.
گدار در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲ در خانه خود در رول، سوئیس، پس از اقدام به خودکشی کمکی درگذشت.
گدار در اواخر عمر در فیلم مستندی با ابراهیم گلستان ظاهر شد.
ژان - لوک گدار در سوم دسامبر سال ۱۹۳۰ در خانواده سوئیسی ثروتمند و فرهیخته ای در پاریس زاده شد. در کودکی به تنها بودن علاقه داشت. پدرش ژان - لوک گدار پزشک فرانسوی بود که شهروندی سوئیس را پذیرفته بود و مادرش ادیل مونود ( Odile Monod ) دختر یک بانکدار فرانسوی بسیار ثروتمند بود. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند.
... [مشاهده متن کامل]
گدار در اوایل کار به عنوان منتقد فیلم در نشریهٔ کایه دو سینما می نوشت. در نقدهایش از جریانِ اصلیِ سینمای فرانسه _ که به قراردادها و کلیشه های پذیرفته شدهٔ فیلمسازی بیش از نوآوری و تجربه بها می داد _ انتقاد می کرد. چندی بعد، او و منتقدان هم فکر او شروع به ساخت فیلم های خودشان کردند و علاوه بر سینمای فرانسه، قراردادهای سنتی هالیوود را نیز به چالش کشیدند. گدار برای نخستین بار برای فیلم بلند ازنفس افتاده مورد تحسین جهانی قرارگرفت. این فیلم توانست به استقرار موج نوی فرانسه کمک کند.
کارهای گدار مکرراً به تاریخ سینما ارجاع و به فیلم های پیشتر از خود ادای احترام می کنند. این فیلم ها اغلب نظرات سیاسی او را بیان می کند؛ نظریاتی که ملهم از اگزیستانسیالیسم و فلسفه مارکس است که او به آنها علاقه داشت. از زمان سینمای موج نو به بعد عقاید سیاسی او چندان افراطی نبوده است، و فیلم های اخیرش در مورد بازنمایی و تعارض انسانی از دیدگاه یک اومانیست و مارکسیست است.
گدار در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲ در خانه خود در رول، سوئیس، پس از اقدام به خودکشی کمکی درگذشت.
گدار در اواخر عمر در فیلم مستندی با ابراهیم گلستان ظاهر شد.
ژان - لوک گدار در سوم دسامبر سال ۱۹۳۰ در خانواده سوئیسی ثروتمند و فرهیخته ای در پاریس زاده شد. در کودکی به تنها بودن علاقه داشت. پدرش ژان - لوک گدار پزشک فرانسوی بود که شهروندی سوئیس را پذیرفته بود و مادرش ادیل مونود ( Odile Monod ) دختر یک بانکدار فرانسوی بسیار ثروتمند بود. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند.
