ژان لاکوتور

ژان لاکوتور ( به فرانسوی: Jean Lacouture ) نویسنده، روزنامه نگار و مورخ قرن بیستم میلادی اهل فرانسه است.
ژان لاکوتور در بوردو فرانسه متولد شد. وی کار خود در حرفهٔ روزنامه نگاری را در سال ۱۹۵۰ در روزنامه Combat به عنوان ویراستار دیپلماتیک آغاز کرد. ژان در ۱۹۵۱ به نشریه لوموند پیوست. وی از ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۵ در قاهره پایتخت مصر در روزنامه فرانسوی زبان France Soir به عنوان دبیر سرویس برون مرزی ( یکی از بالاترین عناوین روزنامه نگاری فرانسه ) فعالیت می کرد.
لاکوتور، از نظر گرایش های سیاسی چپگرا بود و از جنبش های استعمارزدایی میتران حمایت می کرد. وی برای Nouvel Observator و L'Histoire هم کار کرد. وی در فیلم مستند «در سال خوک» ( ۱۹۶۸ ) که در مورد جنگ ویتنام است مصاحبه کرده است.
ژان لاکوتور همچنین از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۲ مدیر انتشارات Seuil، یکی از ناشران برجستهٔ فرانسوی بود و بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۲ به عنوان استاد بین المللی در IEP پاریس فعالیت می کرد.
وی عمدتاً به دلیل انتشار زندگی نامه افراد مختلف از جمله زندگی هوشی مین، ناصر، لئون بلوم، دوگل، فرانسوا موریاک، پیر مندس فرانس، میتران، مونتسکیو، مونتنی، مالرو، ژرمن تیلیون، شامپولیون، ژاک ریویر، استندال و کندی برای عموم مردم شناخته شده است.
لاکوتور عاشق موسیقی با مفاهیم خاص بود، رئیس انجمن طرفداران ژرژ بیزه ( از آهنگ سازان سرشناس فرانسوی در دوره رمانتیک ) بود.
وی در سال ۲۰۱۵ در روسیلون فرانسه درگذشت.