ژان ششم کانتاکوزنوس یا یوانس ششم کانتاکوزنوس ( به یونانی: Ἰωάννης ΣΤʹ Καντακουζηνός, Iōannēs VI Kantakouzēnos ) ( به انگلیسی: John VI Kantakouzenos or Cantacuzenus ) ( زادهٔ ۱۲۹۲ — درگذشتهٔ ۱۵ ژوئن ۱۳۸۳ ) سیاست مدار، تاریخ نویس و امپراتور بیزانس بود که برای رسیدن به تاج و تخت روم شرقی از ترکان عثمانی کمک خواست و آنها را در تصرف امپراتوری بیزانس یاری نمود.
ژان کانتاکوزنوس مشاور و وزیر اعظم آندرونیکوس سوم، امپراتور وقت بیزانس بود که او را در گرفتن تاج و تخت امپراتوری از پدربزرگش آندرونیکوس دوم کمک کرده بود. کانتاکوزنوس از ۱۳۲۸ تا ۱۳۴۱ جهت دهندهٔ تمامی سیاست های داخلی و خارجی امپراتور بود و او را تشویق نمود تا دست به انجام اصلاحاتی در دادگاه ها زده و با آغاز پروژهٔ عظیم کشتی سازی ای، استقلال مالی امپراتوری از ونیزی ها و جنوایی ها را ترویج نمود.
کانتاکوزنوس با کسب پیروزی علیه صربها جایگاه خود را بالاتر برد و در پیوستن اپیروس در غرب یونان به امپراتوری بیزانس در ۱۳۳۷ نقش داشت.
هنگامی که آندرونیکوس سوم در۱۳۴۱ درگذشت، ژان کانتاکوزنوس مدعی نایب السلطنتی ژان پنجم، پسر و جانشین خردسال آندرونیکوس سوم شد. این موضوع به بروز اختلاف بین او و امپراتریس آنای ساوویی، مادر ژان پنجم انجامید و هنگامی که کانتاکوزنوس قسطنطنیه را به قصد نبرد با صرب ها در تراکیه ترک نمود، مخالفینش او را خیانتکار نامیده و طرفدارانش را به زندان انداختند. با این حال ژان کانتاکوزنوس در ۲۴ اکتبر ۱۳۴۱ در دیدیموتخو خود را امپراتور نامید.
او در فاصلهٔ سال های ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۵ با ترک ها متحد شد و دخترش را به ازدواج سلطان عثمانی اورخان یکم درآورد. او سپس با کمک ترک ها موفق به تصرف قسطنطنیه در فوریه ۱۳۴۷ گردید و در مه همان سال با عنوام ژان ششم به عنوان امپراتور مشترک با ژان پنجم تاج گذاری نمود. با این حال او توافق کرد که تا ۱۰ سال بیشتر فرمانروا باقی نماند و پس از آن به ژان پنجم اجازه دهد که به طور مستقل امپراتوری را در دست گیرد. ژان ششم سپس دخترش هلن را به ازدواج امپراتور جوان درآورد تا مهری بر این توافقنامه باشد.
اما ژان ششم که علاقه مند به ادامهٔ حکومتش بود تا ۱۳۵۴ پسرش ماتئو را نیز به امپراتوری مشترک با خود برگزید که این موضوع باعث رنجش ژان پنجم شد. ژان پنجم برای مقابله با او از ونیزی ها کمک خواست و موفق به بازپسگیری قسطنطنیه در همان سال شد. او سپس ژان ششم را مجبور به کناره گیری از سلطنت کرده و او را به صومعه ای فرستاد. در آنجا کانتاکوزنوس شروع به نوشتن خاطراتش از این دوران کرد که به نوبهٔ خود منبعی ارزشمند برای مطالعهٔ تاریخ در فاصلهٔ سال های ۱۳۲۰ تا پیرامون ۱۳۵۷ به شمار می رود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفژان کانتاکوزنوس مشاور و وزیر اعظم آندرونیکوس سوم، امپراتور وقت بیزانس بود که او را در گرفتن تاج و تخت امپراتوری از پدربزرگش آندرونیکوس دوم کمک کرده بود. کانتاکوزنوس از ۱۳۲۸ تا ۱۳۴۱ جهت دهندهٔ تمامی سیاست های داخلی و خارجی امپراتور بود و او را تشویق نمود تا دست به انجام اصلاحاتی در دادگاه ها زده و با آغاز پروژهٔ عظیم کشتی سازی ای، استقلال مالی امپراتوری از ونیزی ها و جنوایی ها را ترویج نمود.
کانتاکوزنوس با کسب پیروزی علیه صربها جایگاه خود را بالاتر برد و در پیوستن اپیروس در غرب یونان به امپراتوری بیزانس در ۱۳۳۷ نقش داشت.
هنگامی که آندرونیکوس سوم در۱۳۴۱ درگذشت، ژان کانتاکوزنوس مدعی نایب السلطنتی ژان پنجم، پسر و جانشین خردسال آندرونیکوس سوم شد. این موضوع به بروز اختلاف بین او و امپراتریس آنای ساوویی، مادر ژان پنجم انجامید و هنگامی که کانتاکوزنوس قسطنطنیه را به قصد نبرد با صرب ها در تراکیه ترک نمود، مخالفینش او را خیانتکار نامیده و طرفدارانش را به زندان انداختند. با این حال ژان کانتاکوزنوس در ۲۴ اکتبر ۱۳۴۱ در دیدیموتخو خود را امپراتور نامید.
او در فاصلهٔ سال های ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۵ با ترک ها متحد شد و دخترش را به ازدواج سلطان عثمانی اورخان یکم درآورد. او سپس با کمک ترک ها موفق به تصرف قسطنطنیه در فوریه ۱۳۴۷ گردید و در مه همان سال با عنوام ژان ششم به عنوان امپراتور مشترک با ژان پنجم تاج گذاری نمود. با این حال او توافق کرد که تا ۱۰ سال بیشتر فرمانروا باقی نماند و پس از آن به ژان پنجم اجازه دهد که به طور مستقل امپراتوری را در دست گیرد. ژان ششم سپس دخترش هلن را به ازدواج امپراتور جوان درآورد تا مهری بر این توافقنامه باشد.
اما ژان ششم که علاقه مند به ادامهٔ حکومتش بود تا ۱۳۵۴ پسرش ماتئو را نیز به امپراتوری مشترک با خود برگزید که این موضوع باعث رنجش ژان پنجم شد. ژان پنجم برای مقابله با او از ونیزی ها کمک خواست و موفق به بازپسگیری قسطنطنیه در همان سال شد. او سپس ژان ششم را مجبور به کناره گیری از سلطنت کرده و او را به صومعه ای فرستاد. در آنجا کانتاکوزنوس شروع به نوشتن خاطراتش از این دوران کرد که به نوبهٔ خود منبعی ارزشمند برای مطالعهٔ تاریخ در فاصلهٔ سال های ۱۳۲۰ تا پیرامون ۱۳۵۷ به شمار می رود.
wiki: ژان ششم امپراتور بیزانس