ژئومورفولوژی اقلیمی ( انگلیسی: Climatic geomorphology ) مطالعه نقش اقلیم در شکل دهی لندفرم ها و فرایندهای سطح زمین است. [ ۱] رویکردی که در ژئومورفولوژی اقلیمی استفاده می شود، مطالعه لندفرم های باقی مانده برای پی بردن به اقلیم های گذشته زمین است. [ ۱] با توجه به این که ژئومورفولوژی اقلیمی به مطالعه اقلیم های گذشته زمین می پردازد، گاهی آن را بخشی از زمین شناسی تاریخی به شمار می آورند. [ ۲] از آنجا که ویژگی های چشم انداز در یک منطقه ممکن است تحت شرایط اقلیمی متفاوتی نسبت به حال حاضر تکامل یافته باشد، مطالعه مناطق ناهمگون از نظر اقلیمی می تواند به درک بهتر چشم اندازهای امروزی کمک کند. برای نمونه، ژولیوس بودل هر دو نوع فرایندهای پیرایخچالی در جزایر سوالبار و فرایندهای هوازدگی در بخش های حارّه ای هند را به منظور درک منشأ ناهمواری های اروپای مرکزی مطالعه کرد و استدلال کرد که این ناهمواری ها، لندفرم هایی هستند که در زمان های مختلف و در اقلیم های مختلف شکل گرفته اند. [ ۳]
هر یک از زیر شاخه های مختلف ژئومورفولوژی اقلیمی بر محیط های اقلیمی خاص تمرکز دارند.
ژئومورفولوژی بیابانی یا ژئومورفولوژی سرزمین های خشک و نیمه خشک، در برخی از زمین چهرها و فرایندها با مناطق مرطوب تر اشتراک دارد. یکی از ویژگی های متمایز مناطق خشک و نیمه خشک، نبود یا کمبود پوشش گیاهی است که بر فرایندهای رودخانه ای و دامنه ای مربوط به فعالیت باد و نمک تأثیر می گذارد. [ ۴] کارهای اولیه در ژئومورفولوژی بیابانی توسط کاوشگران غربی در مستعمرات کشورهای خود در آفریقا ( آفریقای غربی فرانسه، آفریقای جنوب باختری آلمان، صحرای لیبی ) در مناطق مرزی کشورهای خودشان ( غرب ایالات متحده آمریکا، صحرای استرالیا ) یا در بیابان های کشورهای خارجی مانند امپراتوری عثمانی، امپراتوری روسیه و چین انجام شده است. [ ۵] از دهه ۱۹۷۰، ژئومورفولوژی بیابانی در زمین به یافتن چشم اندازهای مشابه در مریخ نیز کمک کرده است. [ ۶]
ژئومورفولوژی پیرایخچالی، به عنوان یک رشته، به علم کواترنری و زمین یخ شناسی نزدیک اما متفاوت است. ژئومورفولوژی پیرایخچالی به زمین چهرهای اقلیم سرد غیر یخبندان در مناطق با و بدون یخبندان دائمی مربوط می شود. [ ۷] اگرچه تعریف منطقه پیرایخچالی واضح نیست، اما یک تخمین محافظه کارانه این است که یک چهارم سطح زمین دارای شرایط پیرایخچالی است. فراتر از این مناطق، یک چهارم یا یک پنجم دیگر یا سطح زمین نیز در دوره پلیستوسن شرایط پیرایخچالی داشته اند. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهر یک از زیر شاخه های مختلف ژئومورفولوژی اقلیمی بر محیط های اقلیمی خاص تمرکز دارند.
ژئومورفولوژی بیابانی یا ژئومورفولوژی سرزمین های خشک و نیمه خشک، در برخی از زمین چهرها و فرایندها با مناطق مرطوب تر اشتراک دارد. یکی از ویژگی های متمایز مناطق خشک و نیمه خشک، نبود یا کمبود پوشش گیاهی است که بر فرایندهای رودخانه ای و دامنه ای مربوط به فعالیت باد و نمک تأثیر می گذارد. [ ۴] کارهای اولیه در ژئومورفولوژی بیابانی توسط کاوشگران غربی در مستعمرات کشورهای خود در آفریقا ( آفریقای غربی فرانسه، آفریقای جنوب باختری آلمان، صحرای لیبی ) در مناطق مرزی کشورهای خودشان ( غرب ایالات متحده آمریکا، صحرای استرالیا ) یا در بیابان های کشورهای خارجی مانند امپراتوری عثمانی، امپراتوری روسیه و چین انجام شده است. [ ۵] از دهه ۱۹۷۰، ژئومورفولوژی بیابانی در زمین به یافتن چشم اندازهای مشابه در مریخ نیز کمک کرده است. [ ۶]
ژئومورفولوژی پیرایخچالی، به عنوان یک رشته، به علم کواترنری و زمین یخ شناسی نزدیک اما متفاوت است. ژئومورفولوژی پیرایخچالی به زمین چهرهای اقلیم سرد غیر یخبندان در مناطق با و بدون یخبندان دائمی مربوط می شود. [ ۷] اگرچه تعریف منطقه پیرایخچالی واضح نیست، اما یک تخمین محافظه کارانه این است که یک چهارم سطح زمین دارای شرایط پیرایخچالی است. فراتر از این مناطق، یک چهارم یا یک پنجم دیگر یا سطح زمین نیز در دوره پلیستوسن شرایط پیرایخچالی داشته اند. [ ۸]
wiki: ژئومورفولوژی اقلیمی