چیچن ایتزا

چیچن ایتزا ( /tʃiːˈtʃɛn iːˈtsɑː/ chee - CHEN eet - SAH, اسپانیایی: Chichén Itzá ، اثری باستانی از تمدن مایا است که در کشور مکزیک واقع شده است. کلمه چیچن ایتزا به معنی «در کنار دهانه چاه ایتزا» است که خود «ایتزا» احتمالاً در زبان مایاها به معنی جادو یا جادویی بوده است. این اثر جزو میراث جهانی یونسکو به شمار می رود.
در سال ۲۰۰۷ میلادی، این اثر به همراه ۶ اثر دیگر در یک رای گیری جهانی به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید معرفی شدند. بسیاری از باستان شناسان معتقدند چیچن ایتزا در حدود هزار سال پیش پایتخت یکی از پادشاهان مایاها به نام «تاپیلتزین چه کوئتزالکوتل» بوده است. کاربرد این معبد تقدیم قربانی به خدای باران مایاها، چاک، بوده است. قربانی کردن انسان نیز در این معبد معمول بوده و بقایای انسان های قربانی شده نیز در معبد یافت شده است. [ ۱] [ ۲]
محوطه چیچن ایتزا شامل چندین ساختمان سنگی است که قبلاً به عنوان قصر، معبد، حمام، مغازه و غیره به کار می رفته اند. قسمت های مهم آن عبارتند از:
• El Castillo ( قلعه )
• مهم ترین اثر این مجموعه، El Castillo ( قلعه ) است که عبارتست از هرمی پلکانی که از هر چهار طرف دارای پله هایی تا بالای هرم است. این معبد، متعلق به خدای آسمان بوده است.
• معابد و سازه های دیگری نیز در محوطه اثر تاریخی چیچن ایتزا قرار دارند. در زمین های این منطقه دو چاله بزرگ آب وجود دارد که به گمان باستان شناسان، مردم ساکن این منطقه از ٱن برای زندگی شان استفاده می کردند.
در این محوطه ها چندین نقش برجسته وجود دارد که بسیاری از آنها تقریباً به شکل حلقه اند و به وسیلهٔ مردمی فاقد ابزار فلزی کنده شده اند. در دیوارهای شهر قطعات بزرگی از سنگ با اشکال نامشخص وجود دارد که آنقدر دقیق بریده شده اند که کاملاً به هم جفت می شوند به طوریکه جایی برای عبور یک تیغه کارد بین آنها نمی ماند.