چیور، جان (۱۹۱۲ـ۱۹۸۲)(Cheever, John)
جان چیور
نویسندۀ امریکایی. بیشتر به خاطر داستان های کوتاهش شناخته شده است، با این حال، چهار رمان هم نوشته است. به او «چخوف حومه ها» لقب داده اند چون بیشتر داستان هایش در مناطق حومه نشین اتفاق می افتد. فرزند دوم خانواده ای پردرآمد بود و کودکی اش در خانه ای بزرگ در کویینسی ماساچوست گذشت. اما بعد پدرش بیشتر پول هایش را در شغل خود، فروش کفش، از دست داد و به الکل روی آورد. چیور در آکادمی تایرشروع به تحصیل کرد، اما به دلیل عملکرد ضعیفش به دبیرستان کویینسیفرستاده شد. یک سال بعد جایزۀ داستان نویسی روزنامۀ بوستون هرالدرا برد و به عنوان «دانش آموز خاص» دوباره به آکادمی تایر دعوت شد. در ۲۳ سالگی داستان کوتاه بوفالواز او در مجلۀ نیویورکربه چاپ رسید. اولین مجموعه داستانش، آن جوری که بعضی آدم ها زندگی می کننددر ۱۹۴۳ به چاپ رسید. بعد از آن، چندین مجموعه داستان و چهار رمان منتشر کرد. درون مایۀ اصلی داستان های چیور، تهی بودن احساسی و معنوی زندگی است. این داستان ها عموماً با لحنی طنزآمیز و گزنده، زندگی و دغدغه های طبقه متوسط را روایت می کنند. چیور عادت داشت هر روز لباس رسمی بپوشد و به دفترش در طبقه ی پایین خانه برود و معتقد بود این نظم و ترتیب برای ادامه ی کار نویسندگی ضروری است. با این حال اعتیادش به الکل در این روند منظم نویسندگی وقفه ایجاد می کرد و در اواخر عمر برایش کاملاً دردسرساز شده بود.
در ۱۹۷۹ مجموعه داستان های کوتاه چیور، جایزۀ پولیتزرو جایزۀ مجمع ملی منتقدان کتابرا برد. در ۲۷ آوریل ۱۹۸۲، شش هفته قبل از مرگش، آکادمی هنر و ادب امریکامدال ادبی را به او اهدا کرد.
نشر مرکز مجموعه ای از داستان های کوتاه او را با عنوان «آواز عاشقانه» با ترجمه ی میلاد زکریا به چاپ رسانده است. همچنین، مجموعه ای دیگر با عنوان «منظری به جهان» با ترجمه ی فرزانه دوستی و محمد_طلوعی توسط نشر نیکا به چاپ رسیده است. فرزانه دوستی مجموعه ای دیگر با عنوان «دوران طلایی» را نیز ترجمه کرده که نشر کتاب پارسه آن را به چاپ رسانده است.
جان چیور
نویسندۀ امریکایی. بیشتر به خاطر داستان های کوتاهش شناخته شده است، با این حال، چهار رمان هم نوشته است. به او «چخوف حومه ها» لقب داده اند چون بیشتر داستان هایش در مناطق حومه نشین اتفاق می افتد. فرزند دوم خانواده ای پردرآمد بود و کودکی اش در خانه ای بزرگ در کویینسی ماساچوست گذشت. اما بعد پدرش بیشتر پول هایش را در شغل خود، فروش کفش، از دست داد و به الکل روی آورد. چیور در آکادمی تایرشروع به تحصیل کرد، اما به دلیل عملکرد ضعیفش به دبیرستان کویینسیفرستاده شد. یک سال بعد جایزۀ داستان نویسی روزنامۀ بوستون هرالدرا برد و به عنوان «دانش آموز خاص» دوباره به آکادمی تایر دعوت شد. در ۲۳ سالگی داستان کوتاه بوفالواز او در مجلۀ نیویورکربه چاپ رسید. اولین مجموعه داستانش، آن جوری که بعضی آدم ها زندگی می کننددر ۱۹۴۳ به چاپ رسید. بعد از آن، چندین مجموعه داستان و چهار رمان منتشر کرد. درون مایۀ اصلی داستان های چیور، تهی بودن احساسی و معنوی زندگی است. این داستان ها عموماً با لحنی طنزآمیز و گزنده، زندگی و دغدغه های طبقه متوسط را روایت می کنند. چیور عادت داشت هر روز لباس رسمی بپوشد و به دفترش در طبقه ی پایین خانه برود و معتقد بود این نظم و ترتیب برای ادامه ی کار نویسندگی ضروری است. با این حال اعتیادش به الکل در این روند منظم نویسندگی وقفه ایجاد می کرد و در اواخر عمر برایش کاملاً دردسرساز شده بود.
در ۱۹۷۹ مجموعه داستان های کوتاه چیور، جایزۀ پولیتزرو جایزۀ مجمع ملی منتقدان کتابرا برد. در ۲۷ آوریل ۱۹۸۲، شش هفته قبل از مرگش، آکادمی هنر و ادب امریکامدال ادبی را به او اهدا کرد.
نشر مرکز مجموعه ای از داستان های کوتاه او را با عنوان «آواز عاشقانه» با ترجمه ی میلاد زکریا به چاپ رسانده است. همچنین، مجموعه ای دیگر با عنوان «منظری به جهان» با ترجمه ی فرزانه دوستی و محمد_طلوعی توسط نشر نیکا به چاپ رسیده است. فرزانه دوستی مجموعه ای دیگر با عنوان «دوران طلایی» را نیز ترجمه کرده که نشر کتاب پارسه آن را به چاپ رسانده است.
wikijoo: چیور،_جان_(۱۹۱۲ـ۱۹۸۲)