زبان های پینگ ( چینی ساده شده: 平، چینی سنتی: 平، پین یین: Píng ) یا پینگ هوا گروهی از زبان های چینی هستند که بیشتر در منطقه خودمختار گوانگشی به همراه مناطقی از استان هونان تکلم می شوند. پینگ هوا زبان میانجی بخش هایی از گوانگشی است که زبان های ژوانگ در آنجا کاربرد دارد. برخی از سخنوران پینگ، رسماً از قوم ژوانگ به شمار می روند و بیشتر از قوم هان مجزا هستند. [ ۲]
گویلین مرکز گویشوران شمالی پینگ و نان نینگ مرکز گویشوران جنوبی این زبان است. پینگ جنوبی دارای چندین ویژگی قابل توجه مانند چهار لحن بررسی شده مجزا و وام واژه های متعدد از زبان های ژوانگ همچون حرف پایانی وِی برای جملات امری است. از نظر ژنتیکی، سخنوران پینگ با اقلیت های قومی غیر هان در جنوب چین بیشتر از سایر گروه های هان دارای اشتراک هستند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگویلین مرکز گویشوران شمالی پینگ و نان نینگ مرکز گویشوران جنوبی این زبان است. پینگ جنوبی دارای چندین ویژگی قابل توجه مانند چهار لحن بررسی شده مجزا و وام واژه های متعدد از زبان های ژوانگ همچون حرف پایانی وِی برای جملات امری است. از نظر ژنتیکی، سخنوران پینگ با اقلیت های قومی غیر هان در جنوب چین بیشتر از سایر گروه های هان دارای اشتراک هستند. [ ۲]
wiki: چینی پینگ