چینی مین

زبان های مین ( چینی ساده شده: 闽语، چینی سنتی: 閩語، پین یین: Mǐn yǔ ) خانواده ای از زبان چینی هستند که توسط ۳۰ میلیون نفر در استان فوجیان و مناطقی در شبه جزیره لیژو و هاینان، همین طور بومیان چائوشان در ژونگشان، سه شهرستان در جنوب ونژو، جواشان و تایوان بدان ها سخن گفته می شود. [ ۱] نام این خانواده از روی رود مین ریشه گرفته است. گویشوران گونه های مین نسبت به یکدیگر و سایر زبان های چینی فهم متقابل ندارند.
بسیاری از زبان های مین ویژگی های قابل توجه از زبان چینی کهن را حفظ کرده اند و شواهد زبانی وجود دارد که نشان می دهد بیشتر گونه های مین مستقیماً از دودمان های چینی میانه سوئی و تانگ سرچشمه گرفته اند. گویشوران فراوانی از مین در میان جوامع چینی در جنوب شرق آسیا حضور دارند. مین جنوبی پرگویشورترین گونه مین خارج از فوجیان است و به نام هاکین - تایوانی نیز شناخته می شود.