چینی مآب. چینی مآب (chinoiserie)
سبکی تزیینی در هنر غرب، که از نقش مایه های چینی مایه می گرفت. طرح های چینی مآب با نقوش نامتقارن ظریف و خیالی، که بیشتر آن ها را اژدها، آدم های چینی، پرندگان افسانه ای، و منظره هایی با معابد بودایی تشکیل می دهند، در قرون ۱۷ و ۱۸ به وفور در ظروف سفالی و چینی، پارچه های ابریشمی، اسباب و اثاث، پرده، فرش، کاغذ دیواری، و زیورآلات به چشم می خورند. علاقه به هنر شرقی نما در اواخر قرن ۱۶ رواج یافت؛ جهانگردان و شرکت های مختلف هند شرقی، اشیاء هنری را از چین و خاور دور وارد می کردند، و به این ترتیب هنرمندان اروپایی، از این نوع تزیین تأثیر گرفتند. تزیینات چینی مآب در قرن ۱۸ بیش ازپیش متداول شد، زیرا پیچیدگی و بیگانگی و رنگ های مؤکد آن ها با شیوۀ جدید روکوکو هم سو بود. برخی نمونه های آثار چینی مآب عبارت اند از ظروف مایسن و ظروف نومفنبورگ، نقاشی های آنتوان واتو و فرانسوا بوشه، و مبلمان تامس چیپندیل با گره سازی های شرقی نما که به «چیپندیل چینی» شهرت داشت. اتاق های نظرگیری که جان نَش در پاویون سلطنتی برایتون ساخت، از نمونه های عالی تزیینات چینی مآب در معماری داخلی اند.
سبکی تزیینی در هنر غرب، که از نقش مایه های چینی مایه می گرفت. طرح های چینی مآب با نقوش نامتقارن ظریف و خیالی، که بیشتر آن ها را اژدها، آدم های چینی، پرندگان افسانه ای، و منظره هایی با معابد بودایی تشکیل می دهند، در قرون ۱۷ و ۱۸ به وفور در ظروف سفالی و چینی، پارچه های ابریشمی، اسباب و اثاث، پرده، فرش، کاغذ دیواری، و زیورآلات به چشم می خورند. علاقه به هنر شرقی نما در اواخر قرن ۱۶ رواج یافت؛ جهانگردان و شرکت های مختلف هند شرقی، اشیاء هنری را از چین و خاور دور وارد می کردند، و به این ترتیب هنرمندان اروپایی، از این نوع تزیین تأثیر گرفتند. تزیینات چینی مآب در قرن ۱۸ بیش ازپیش متداول شد، زیرا پیچیدگی و بیگانگی و رنگ های مؤکد آن ها با شیوۀ جدید روکوکو هم سو بود. برخی نمونه های آثار چینی مآب عبارت اند از ظروف مایسن و ظروف نومفنبورگ، نقاشی های آنتوان واتو و فرانسوا بوشه، و مبلمان تامس چیپندیل با گره سازی های شرقی نما که به «چیپندیل چینی» شهرت داشت. اتاق های نظرگیری که جان نَش در پاویون سلطنتی برایتون ساخت، از نمونه های عالی تزیینات چینی مآب در معماری داخلی اند.
wikijoo: چینی_مآب