چینود. [ ن َ وَ ] ( اِخ ) ( پُل ) صراط. چینوت. پل صراط به اعتقاد زرتشتیان. به موجب روایات زردشتی ، یک سوی این پل بر روی قله دائیتی است ، که نزدیک رودی است بهمین نام ، و در ایران ویج واقع است ، و سوی دیگرش بر کوه البرز قرار دارد، و درزیر پل ، در حد میانه های آن ، دروازه دوزخ است. در کتب و روایات زردشتی راجع به این پل و دشواریهائی که در هنگام عبور از آن پیش می آید سخن بسیار رفته است. به اعتقاد عامه زردشتیها این پل در هنگام عبور نیکان و خاصان به قدر کافی گشاده و عریض میشود، و در موقع عبور بدکاران تا به اندازه لبه تیغی باریک میگردد، و از این رو روح بدکار از آنجا بدرون دوزخ می افتد. اوصاف چینود با آنچه نزد مسلمین راجع به پل صراط گفته میشود شباهت بسیار دارد. ( دائرة المعارف فارسی ).در فرهنگهای فارسی این کلمه به صورت خنیور نیز آمده است که ناگریز مصحف و محرف کلمه چینود باید باشد ونیز در اشعار شاعران و شاید در تداول این کلمه صورت چنیود نیز یافته است چنانکه اسدی به هر دو صورت و عنصری به صورت اخیر آن را بکار برده است : ترا هست محشر رسول حجاز دهنده به پول چنیود جواز.
عنصری.
بدانی که انگیزش است و شمار همیدون به پول چنیود گذار.
اسدی.
رهاننده روز شمار از گداز دهنده به پول چنیود جواز.
اسدی.
و اینک شواهد کلمه چینود : سیه روی خیزد ز شرم گناه سوی چینودپل نباشدش راه.
اسدی.
رهی سخت چون چینود تن گداز تهی چون کف زفت روزنیاز.
اسدی.
اگر خود بهشتی و گر دوزخی گذارش سوی چینودپل بود.
اورمزدی.
فرهنگ فارسی
پل صراط باعتقاد زردشتیان . پل صراط، به عقیده زرتشتیان پلی است که بروی دوزخ، قرارداردکسی که میمیرددربامدادروزچهارم باید، روان اوازروی آن عبورکند صراط . چینوت . پل صراط باعتقاد زرتشتیان .
فرهنگ عمید
در آیین زردشتی، پلی بر روی دوزخ که روان مردگان از آن می گذرد، پل صراط: سیه روی خیزد ز جرم و گناه / سوی چینود پل نباشدْش راه (اسدی: ۱۳۹ ).
پیشنهاد کاربران
منبع. عکس فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی دکتر محمد حسن دوست لینک کتاب فرهنگ واژه های اوستا قرار می می دهم چون واژه درش دوستان می تواند بررسی کنید و ببینید زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود. ... [مشاهده متن کامل]
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴ • تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴ • حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است ) • فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵ • غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶ • فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
در شمال شهر ابهر . شهری هست به نام محلی ( آذری ) چینات ( چیناط ) و نام دیگر فارسی آن شناط ( شنات ) که احتمالا از همین پل چینود یا چینوت گرفته و نام زرتشتی می باشد .
گدرگای در شمال شهر ابهر در استان زنگان هست که "شنات" نام دارد که نامش را از همین پل چینود یا چینوت گرفته است.
