چین خورده

/Cinxorde/

لغت نامه دهخدا

چین خورده. [ خوَرْ/ خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) با چین. نوردیده و شکن گرفته. متشنج. با نورد.

( صفت ) ۱ - چین برداشته چروک شده . ۲ - پست و بلند و ناهموار گردیده ( سطح زمین ) .

چین برداشته، چروک شده، ویژگی هر چیز دارای چین و شکن.

wrinkled (صفت)

چین دار، پرچین، چین خورده

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید