چیستی و ضرورت دین

[ویکی فقه] گرایش انسان به دین امری ذاتی، عمیق و ریشه دار است. دین نه تنها تأمین کنندة بسیاری از نیازهای انسان، بلکه خود نیازی بنیادین و نهفته در ژرفای وجود آدمی است. نیاز انسان به دین، امری جاویدان و زوال ناپذیر است. لازمه ذاتی بودن دین ورزی این است که دین همچون دیگر غرایز و نیازهای ذاتی انسان هم پای حیات بشر بپاید و آینده بشریت را همچون گذشته درنوردد. لاجرم گسست بین انسان و دین را هرگز نمی توان و نباید انتظار داشت.
واژة دین در لغت کاربردهای مختلفی دارد. برخی کاربردهای آن که در فرهنگ های لغت عربی ذکر شده است، عبارت اند از: جزا و مکافات، حساب و بررسی، اطاعت و انقیاد، ملت و آیین، روش و عادت، چیرگی و برتری، تدبیر امور، و آن چه وسیلة پرستش خداوند است.
واژه دین در ادبیات عرب
به گفتة بعضی پژوهشگران، واژة دین در ادبیات عرب قبل از اسلام در معانی اطاعت، طریقه و آیین، مکافات و جزا به کار رفته است.
واژة دین در قرآن کریم
در هر حال واژة دین در قرآن کریم در معانی زیر به کار رفته است:
← مکافات و جزا
...