چیرگی انسان نخستین بر آتش. چیرگی انسان بر آتش، نقطهٔ عطفی در زندگی او است. چون با این توانایی توانست خوراکش را بپزد، گرم شود و از خود محافظت کند. همچنین فراهم آوری آتش اجازه داد تا فعالیت های انسان تا هنگامه های سردتر شب هم گسترش یابد و در برابر درندگان و حشره ها حفظ شود. [ ۱]
نشانه های دستیابی همگانی به آتش و چیرگی بر آن به ۱۲۵٬۰۰۰ سال پیش و حتی پیش از آن، [ ۲] و نشانه های نخستین دستیابی های انسان راست قامت به چیرگی بر آتش به ۴۰۰٬۰۰۰ سال پیش باز می گردد. هرچند برخی ادعا می کنند که نشانه هایی دیرینه تر هم وجود دارد اما بیشتر این ادعاها محکم نیست. [ ۳]
دستیابی یکی از اعضای گونهٔ انسان به این مهارت را می توان با پیشینه ای میان ۰٫۲ تا ۰٫۷ میلیون سال پپش برآورد کرد. [ ۴]
کنترل آتش توسط انسان های اولیه یک فناوری حیاتی در مسیر فرگشت انسان بود. آتش برای انسان منبعی برای گرما و روشنایی، سلاحی برای محافظت در برابر شکارچیان ( به ویژه در شب ) ، راهی برای ایجاد ابزارهای شکار پیشرفته و روشی برای پختن غذا بود. این پیشرفت های فرهنگی برای انسان امکان پراکندگی جغرافیایی، نوآوری های فرهنگی و تغییر در رژیم غذایی و رفتار را به ارمغان آورد. [ ۵] [ ۶] [ ۷]
کنترل و استفاده از آتش فرآیندی تدریجی بود که در بیش از یک مرحله صورت گرفت. یکی از این مراحل تغییر زیستگاه انسان از جنگل های انبوه ( که در آن آتش سوزی رایج بود ) به ساوانا ( علفزارها و جنگل ) بود که در آن آتش سوزی ها شدت بیشتری داشتند. چنین تغییری ممکن است قریب به 3 میلیون سال پیش رخ داده باشد، زمانی که ساواناها به دلیل آب وهوای سرد و خشک شرق آفریقا گسترش یافتند. [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
غار واندررک، در استان کیپ شمالی آفریقای جنوبی، اولین شواهد از استفاده کنترل شده از آتش را در خود دارد. [ ۱۲] [ ۱۳]
تغییر رنگ استخوان های پستانداران به سیاه، آبی و سبز مایل به خاکستری در ژیودوی استان شانشیِ چین نشان از سوزانده شدن توسط انسان های اولیه دارد. در سال 1985، باستان شناسان در پایگاه باستان شناسی دیگری در استان یون نان چین استخوان های سیاه شده پستاندارانی را پیدا کردند که قدمت آن به 1. 7 میلیون سال پیش باز می گشت. [ ۱۴]
آتش کاربردهای متنوعی را برای انسانیان اولیه داشت. گرمای آتش آنها را در دمای پایین شب در مناطق سردسیری زنده نگه می داشت و امکان گسترش زیستگاه انسان از مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری به نواحی معتدل را فراهم می کرد. همچنین، شعله آتش حیوانات درنده را در تاریکی دور می کرد. [ ۱۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنشانه های دستیابی همگانی به آتش و چیرگی بر آن به ۱۲۵٬۰۰۰ سال پیش و حتی پیش از آن، [ ۲] و نشانه های نخستین دستیابی های انسان راست قامت به چیرگی بر آتش به ۴۰۰٬۰۰۰ سال پیش باز می گردد. هرچند برخی ادعا می کنند که نشانه هایی دیرینه تر هم وجود دارد اما بیشتر این ادعاها محکم نیست. [ ۳]
دستیابی یکی از اعضای گونهٔ انسان به این مهارت را می توان با پیشینه ای میان ۰٫۲ تا ۰٫۷ میلیون سال پپش برآورد کرد. [ ۴]
کنترل آتش توسط انسان های اولیه یک فناوری حیاتی در مسیر فرگشت انسان بود. آتش برای انسان منبعی برای گرما و روشنایی، سلاحی برای محافظت در برابر شکارچیان ( به ویژه در شب ) ، راهی برای ایجاد ابزارهای شکار پیشرفته و روشی برای پختن غذا بود. این پیشرفت های فرهنگی برای انسان امکان پراکندگی جغرافیایی، نوآوری های فرهنگی و تغییر در رژیم غذایی و رفتار را به ارمغان آورد. [ ۵] [ ۶] [ ۷]
کنترل و استفاده از آتش فرآیندی تدریجی بود که در بیش از یک مرحله صورت گرفت. یکی از این مراحل تغییر زیستگاه انسان از جنگل های انبوه ( که در آن آتش سوزی رایج بود ) به ساوانا ( علفزارها و جنگل ) بود که در آن آتش سوزی ها شدت بیشتری داشتند. چنین تغییری ممکن است قریب به 3 میلیون سال پیش رخ داده باشد، زمانی که ساواناها به دلیل آب وهوای سرد و خشک شرق آفریقا گسترش یافتند. [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
غار واندررک، در استان کیپ شمالی آفریقای جنوبی، اولین شواهد از استفاده کنترل شده از آتش را در خود دارد. [ ۱۲] [ ۱۳]
تغییر رنگ استخوان های پستانداران به سیاه، آبی و سبز مایل به خاکستری در ژیودوی استان شانشیِ چین نشان از سوزانده شدن توسط انسان های اولیه دارد. در سال 1985، باستان شناسان در پایگاه باستان شناسی دیگری در استان یون نان چین استخوان های سیاه شده پستاندارانی را پیدا کردند که قدمت آن به 1. 7 میلیون سال پیش باز می گشت. [ ۱۴]
آتش کاربردهای متنوعی را برای انسانیان اولیه داشت. گرمای آتش آنها را در دمای پایین شب در مناطق سردسیری زنده نگه می داشت و امکان گسترش زیستگاه انسان از مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری به نواحی معتدل را فراهم می کرد. همچنین، شعله آتش حیوانات درنده را در تاریکی دور می کرد. [ ۱۵]
