چیر بختی

لغت نامه دهخدا

چیربختی. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی چیربخت. غلبه. پیروزی :
ببینیم تابر که سختی بود
که را زآسمان چیربختی بود.

اسدی ( گرشاسب نامه ).

حالت و چگونگی چیر بخت . غلبه . پیروزی .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید