چیته

لغت نامه دهخدا

چیته. [ ت ِ ] ( هندی ، اِ ) یوزشکاری. || مقیاس اراضی. ( ناظم الاطباء ).

چمیته؛ توبره
( چیتِه ) نواری بعرض حدود یک متر از نی های بهم تنیده

چیته= مایه زدن به شیر

مجموع آن نیروهایی است که در درون ماست. عالم درون ماست. قوا و حواس گوناگون ما است و با ذهن ما سرو کار دارد.