چیتاگُنگ (Chittagong)
چیتاگُنگ
(یا: چاتگام) شهر و بندری بزرگ در جنوب شرقی جمهوری بنگلادش و مرکز استان چیتاگنگ، با ۲,۵۹۲,۴۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). دومین شهر بزرگ کشور مزبور است و در کنار رود کارناپولی۱ و ساحل خلیج بنگال۲ قرار دارد. پایانۀ خط آهن، مرکز اداری و مرکز تولید و صادرات کنف هندی، چای، انواع پوست و پارچه، ماشین آلات، مصالح ساختمانی، پنبه، و مواد شیمیایی است. مکان این شهر در قرون اول میلادی شناخته شده بود و دریانوردان هندی و عرب و ایرانی از آن باخبر بودند. در قرن ۳ق/۹م به تصرف شاهان بودایی آراکان درآمد و در ۷۳۸ق/۱۳۳۸م علاء الدین حسین شاه، حکمران بنگاله از سلسلۀ لودی، آن را اشغال کرد و فتح آباد نامید. این بندر در سال های سلطنت غیاث الدین اعظم شاه الیاس شاهی (۷۹۲ـ۸۱۳ق/۱۳۹۰ـ۱۴۱۰م) روبه توسعه نهاد و در قرن ۱۰ق/۱۶م آراکان های بودایی و در قرن ۱۱ق/۱۷م بار دیگر مسلمان ها آن را اشغال کردند و نامش را به اسلام آباد تغییر دادند. در ۱۱۷۳ق/۱۷۶۰م به تصرف انگلیسی ها درآمد. چیتاگنگ پس از استقلال هند و پاکستان، تا زمان تجزیۀ پاکستان شرقی و تشکیل کشور مستقل بنگلادش جزو پاکستان بود.
Karnaphuli RiverBay of Bengal
چیتاگُنگ
(یا: چاتگام) شهر و بندری بزرگ در جنوب شرقی جمهوری بنگلادش و مرکز استان چیتاگنگ، با ۲,۵۹۲,۴۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). دومین شهر بزرگ کشور مزبور است و در کنار رود کارناپولی۱ و ساحل خلیج بنگال۲ قرار دارد. پایانۀ خط آهن، مرکز اداری و مرکز تولید و صادرات کنف هندی، چای، انواع پوست و پارچه، ماشین آلات، مصالح ساختمانی، پنبه، و مواد شیمیایی است. مکان این شهر در قرون اول میلادی شناخته شده بود و دریانوردان هندی و عرب و ایرانی از آن باخبر بودند. در قرن ۳ق/۹م به تصرف شاهان بودایی آراکان درآمد و در ۷۳۸ق/۱۳۳۸م علاء الدین حسین شاه، حکمران بنگاله از سلسلۀ لودی، آن را اشغال کرد و فتح آباد نامید. این بندر در سال های سلطنت غیاث الدین اعظم شاه الیاس شاهی (۷۹۲ـ۸۱۳ق/۱۳۹۰ـ۱۴۱۰م) روبه توسعه نهاد و در قرن ۱۰ق/۱۶م آراکان های بودایی و در قرن ۱۱ق/۱۷م بار دیگر مسلمان ها آن را اشغال کردند و نامش را به اسلام آباد تغییر دادند. در ۱۱۷۳ق/۱۷۶۰م به تصرف انگلیسی ها درآمد. چیتاگنگ پس از استقلال هند و پاکستان، تا زمان تجزیۀ پاکستان شرقی و تشکیل کشور مستقل بنگلادش جزو پاکستان بود.
Karnaphuli RiverBay of Bengal
wikijoo: چیتاگنگ