چِگالۀ بوز ـ اَینْشْتَین (Bose-Einstein condensate)
فرضیه ای که آلبرت اینشتین و ساتیندرا (نات) بوز، فیزیک دان هندی، در ۱۹۲۵ مطرح کردند. طبق این فرضیه، گاز فشرده ای که تا دمای اندکی بالاتر از صفر مطلقسرد شود به صورت چگاله درمی آید و اتم هایش با ازدست دادن ویژگی های انفرادی، مانند واحدی یکپارچه عمل می کنند. در ژوئن ۱۹۹۵، فیزیک دانان امریکایی نخستین مایع چگالۀ بوز ـ ا ینشتین را با سرد کردن اتم های روبیدیومتا دمای یک ـ دَه میلیاردیمِ صفر مطلق تولید کردند. این چگاله حدود یک دقیقه دوام آورد و سپس، به یخ روبیدیوم تبدیل شد.
فرضیه ای که آلبرت اینشتین و ساتیندرا (نات) بوز، فیزیک دان هندی، در ۱۹۲۵ مطرح کردند. طبق این فرضیه، گاز فشرده ای که تا دمای اندکی بالاتر از صفر مطلقسرد شود به صورت چگاله درمی آید و اتم هایش با ازدست دادن ویژگی های انفرادی، مانند واحدی یکپارچه عمل می کنند. در ژوئن ۱۹۹۵، فیزیک دانان امریکایی نخستین مایع چگالۀ بوز ـ ا ینشتین را با سرد کردن اتم های روبیدیومتا دمای یک ـ دَه میلیاردیمِ صفر مطلق تولید کردند. این چگاله حدود یک دقیقه دوام آورد و سپس، به یخ روبیدیوم تبدیل شد.
wikijoo: چگاله_بوز_ـ_اینشتین