چکوش. [ چ َ ] ( اِ ) چِکّوش. ( در تداول روستائیان فیض آباد محولات بخش تربت حیدریه ). تلفظی ازچکش و چکوچ که به معنی افزار دست زرگران و مسگران وآهنگران است. و رجوع به چاکوچ و چکوش و چکوچ شود.
