چکش شِنی نوعی کوبه خاص است که در به حداقل رساندن آسیب به سطح ضربه خورده و محدود کردن حداکثر نیروی ضربه مفید است. چکش شنی احتمال واجهیدن چکش از سطح ضربه خورده را به حداقل می رساند که در اجتناب از آسیب تصادفی در کارهای دقیق به خصوص در مکان های تنگ و در کاربردهایی مانند تعمیر و نگهداری سیلندرهای هیدرولیک حائز اهمیت است. چکش شنی یک پتک مخصوص است که برای به حداقل رساندن آسیب به سطح ضربه خورده و کنترل نیروی ضربه ای، با حداقل بازگشت از سطح ضربه خورده، مفید است. بازگشت حداقلی برای جلوگیری از آسیب های غیر قابل پیشبینی در کار با دقت بالا، به ویژه در مکان هایی با فضای کم و در کاربردهایی مانند تعمیر و نگهداری سیلندرهای هیدرولیک کاربردی است.
سر چکش شنی می تواند توپر یا توخالی باشد ( اغلب با گلوله های فولادی قابل حرکت پر می شود ) ، که انرژی ضربه را در مدت زمان طولانی تری پخش می کند و بازگشت مجدد پس از ضربه را کاهش می دهد. در صورت شکست سر چکش، گلوله های درون آن فابل مشاهده هستند. بنابراین، استفاده از یک چکش شنی توخالی سنتی ممکن است در موارد خاصی، مانند اتاق تمیز تولید، که در آن آلودگی توسط مواد خارجی نباید رخ دهد، محدود شود. چکش های شنی با سر توپر در اکثر مواقع از لاستیک یا پلاستیک انعطاف پذیر ( مانند پلی اتیلن با وزن مولکولی بسیار بالا، UHMW ) ساخته می شوند و جذب ضربه و کاهش برگشت وابسته به خواص ریز ساختار مواد است. چکش هایی که معمولاً از پلی اورتان ساخته می شوند، معمولاً به رنگ نارنجی یا سیاه ظاهر می شوند. سرهای کامپوزیت و مدل هایی با دسته فایبرگلاس نیز در دسترس هستند. ممکن است در کنار این موارد از دسته های لاستیکی با قابلیت جذب ضربه نیز استفاده شود. در برخی از طرح ها دسته به طور کامل حذف می شود. سر چکش شنی مستقیماً در دست گرفته می شود تا امکان استفاده در مکان های تنگ وجود داشته باشد.
برخی از چکش های شنی قابلیت تعویض صفحه ضربه زن را دارند که با پیچ کردن یا فشار دادن آن ها روی بدنه اصلی چکش به محل خود متصل می شوند. قابل تعویش بودن این قطعات میتواند امکان انتحاب سختی های مختلف برای بخش ضربه زن را فراهم کند. این مزیت موجب می شود تا آسیب وارده به جسمی که تحت ضرب است را کاهش یابد، در حالی که انتقال انرژی ضربه را بهینه می کند. همچنین، قطعات فرسوده یا آسیب دیده را می توان بدون دور ریختن کل ابزار تعویض کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسر چکش شنی می تواند توپر یا توخالی باشد ( اغلب با گلوله های فولادی قابل حرکت پر می شود ) ، که انرژی ضربه را در مدت زمان طولانی تری پخش می کند و بازگشت مجدد پس از ضربه را کاهش می دهد. در صورت شکست سر چکش، گلوله های درون آن فابل مشاهده هستند. بنابراین، استفاده از یک چکش شنی توخالی سنتی ممکن است در موارد خاصی، مانند اتاق تمیز تولید، که در آن آلودگی توسط مواد خارجی نباید رخ دهد، محدود شود. چکش های شنی با سر توپر در اکثر مواقع از لاستیک یا پلاستیک انعطاف پذیر ( مانند پلی اتیلن با وزن مولکولی بسیار بالا، UHMW ) ساخته می شوند و جذب ضربه و کاهش برگشت وابسته به خواص ریز ساختار مواد است. چکش هایی که معمولاً از پلی اورتان ساخته می شوند، معمولاً به رنگ نارنجی یا سیاه ظاهر می شوند. سرهای کامپوزیت و مدل هایی با دسته فایبرگلاس نیز در دسترس هستند. ممکن است در کنار این موارد از دسته های لاستیکی با قابلیت جذب ضربه نیز استفاده شود. در برخی از طرح ها دسته به طور کامل حذف می شود. سر چکش شنی مستقیماً در دست گرفته می شود تا امکان استفاده در مکان های تنگ وجود داشته باشد.
برخی از چکش های شنی قابلیت تعویض صفحه ضربه زن را دارند که با پیچ کردن یا فشار دادن آن ها روی بدنه اصلی چکش به محل خود متصل می شوند. قابل تعویش بودن این قطعات میتواند امکان انتحاب سختی های مختلف برای بخش ضربه زن را فراهم کند. این مزیت موجب می شود تا آسیب وارده به جسمی که تحت ضرب است را کاهش یابد، در حالی که انتقال انرژی ضربه را بهینه می کند. همچنین، قطعات فرسوده یا آسیب دیده را می توان بدون دور ریختن کل ابزار تعویض کرد.
wiki: چکش شنی