چکاوه گاه. [ چ َ وَ / وِ ] ( اِ مرکب ) به معنی چکاوگاه است و آن جایی باشد در گوشه کمان که گره سه سر یا چله در آنجا واقعمی شود. ( برهان ). به همان معنی چکاوگاه است. ( از رشیدی ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به چکاوگاه و چکاه شود.
