چکامه گوی. [ چ َ م َ / م ِ ] ( نف مرکب ) گوینده و سراینده چامه. قصیده سرای. شاعر و چکامه سرا. آن کس که شعر از نوع قصیده سراید. و رجوع به چکامه و چکامه سرای شود.
