چکابه

لغت نامه دهخدا

چکابه. [ چ َ ب ِ ] ( اِ ) چنبه. ( ناظم الاطباء ). چوپ گنده ای که در پس در اندازند. و رجوع به چکاگه و چنبه شود.

پیشنهاد کاربران

تنبه ( دری ) ، تمبه ( در تلفظ عامیانه ) ـ تخته چوب یا میله ای به جهت اطمینان و محکم نگهداشتن به پشت در ( دروازه ) می گذارند

بپرس