/chappooni/ چپونی از مقامات آوازی جنوب البرز استپس از گسترش تعزیه و انواع شبیه خوانی ها، نوحه ها و مراثی، این آواز با تغییراتی در موسیقی و مضمون شعر، به موسیقی مجلس تعزیه ی دو طفلان مسلم مازندران پیوست و از همین راه در سراسر البرز شمالی رایج شدچوپانی رفته رفته با پذیرش برخی از حالت و تحریرهای موسیقی مازندران عمومیت یافته و بومی شد و در حال حاضر یکی از مقامات موسیقی آیینی و مذهبی این منطقه به شمار می آیدمضامین آیینی و مذهبی این منطقه به شمار می آیدمضامین اشعار چوپانی بازگوکننده ی آلام و رنجهای حوادث کربلاستبا این حال تصویر حوادث فوق بیشتر در هاله ای از کنایه و استعاره استنمونه ای از اشعار چپونی: نمی دانم چه شد ای حی سبحان علف کم می چرند این گوسفندان مگر گرگی فتاده از پس و پیش که می لرزند با هم بره و میش
