چوگاسِزیان، بابْکِن (تبریز ۱۹۲۳ـ ایروان ۱۹۹۷)(Chugasezian, Babken)
خاورشناس ارمنستانی. دوره های دبستان و دبیرستان را در مدارس ایران به پایان برد. در ۱۹۴۶ به ارمنستان کوچید. در ۱۹۶۲ در رشتۀ علوم انسانی با رسالۀ دکتری «پیوندهای ادبی ارمنیان و ایرانیان از سدۀ ۵ تا سدۀ ۱۸ میلادی» دانشنامۀ دکتری گرفت. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۵ معاون پژوهشگاه ادبیات فرهنگستان علوم ارمنستان و از ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۴ قائم مقام ریاست ماتنه داران ایروان بود. از آثارش: در جست وجوی دست نوشته ها (۱۹۸۲)؛ در جهان دست نوشته ها (۱۹۸۵)؛ پندنامۀ نوشیروان (ایروان، ۱۹۶۶)؛ ایرانی تباران بنام ارمنستان (ایروان، ۱۹۹۷).
خاورشناس ارمنستانی. دوره های دبستان و دبیرستان را در مدارس ایران به پایان برد. در ۱۹۴۶ به ارمنستان کوچید. در ۱۹۶۲ در رشتۀ علوم انسانی با رسالۀ دکتری «پیوندهای ادبی ارمنیان و ایرانیان از سدۀ ۵ تا سدۀ ۱۸ میلادی» دانشنامۀ دکتری گرفت. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۵ معاون پژوهشگاه ادبیات فرهنگستان علوم ارمنستان و از ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۴ قائم مقام ریاست ماتنه داران ایروان بود. از آثارش: در جست وجوی دست نوشته ها (۱۹۸۲)؛ در جهان دست نوشته ها (۱۹۸۵)؛ پندنامۀ نوشیروان (ایروان، ۱۹۶۶)؛ ایرانی تباران بنام ارمنستان (ایروان، ۱۹۹۷).