چوپگین

لغت نامه دهخدا

چوپگین. [ پ َ ] ( ص نسبی ) چوبکین. از جنس چوبک. || ( اِ ) افزاری جهت پاک کردن پنبه. چوپلین. ( ناظم الاطباء ). رجوع به چوبکین و نیز رجوع به چوپلین شود. || عصای کوچک. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

چوبکین ٠ از جنس چوبک ٠ یا افزاری جهت پاک کردن پنبه ٠ چوپلین ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس