چوپاره

لغت نامه دهخدا

چوپاره. [ رَ ] ( اِ مرکب ) ظرفی است چوبی مانند سینی که برای صاف کردن برنج از شلتوک و غیره استفاده می کنند و آن را بوسیله چرخهای آبی از چوب یک تکه درست می کنند. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

ظرفیست چوبی مانند سینی که برای صاف کردن برنج از شلتوک و غیره استفاده می کنند و آنرا بوسیل. چرخهای آبی از چوب یک تکه درست می کنند ٠

گویش مازنی

/choo paare/ طبق چوبی

پیشنهاد کاربران

چوپاره ču - parə یا طبق tabaq و یا تَبجهtəbəĵə : [اصطلاح صنایع دستی] سینی چوبی گرد با لبه ی تخت؛ طبق؛ چوبی که از تنه ی درختان کهنسال به وسیله ی خرّاط تراش داده می شد و اغلب مخصوص پاک کردن برنج بود.

بپرس