چوپاره
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
چوپاره ču - parə یا طبق tabaq و یا تَبجهtəbəĵə : [اصطلاح صنایع دستی] سینی چوبی گرد با لبه ی تخت؛ طبق؛ چوبی که از تنه ی درختان کهنسال به وسیله ی خرّاط تراش داده می شد و اغلب مخصوص پاک کردن برنج بود.