چوسر

لغت نامه دهخدا

چوسر. [ چ ُ س ِ ] ( اِخ ) جفری. شاعر انگلیسی که مقارن سال 1340 م. در لندن متولد شد و در 1400 م. زندگی را بدرود گفت. در سال 1357 خدمتگزار خانم لایونل دوک کلارنس بود. در 1359 م. در اردوگاه فرانسوی خدمت میکرد. در یکی از عملیات جنگی شرکت کرد و اسیر شد و در سال 1360 م. خریده شد. در حدود ده سال در مأموریت های دیپلماتیک ایتالیا فلاندر فرانسه و لمباردی خدمت کرد. و در تظاهرات بوکاچی یو شرکت کرد. نوشته هایش به سه دوره تقسیم میشود: 1- دوره ای که از 1359 تا 1372 م. طول کشید و در این دوره شاعر تحت تأثیر ادبیات فرانسوی است و از آثار او در این دوره ترجمه ای از افسانه گل سرخ و کتابهای لیون و دوشس را میتوان نام برد. 2- در این دوره که از 1372 تا 1386 م. طول کشید از زبان و ادبیات ایتالیا متأثر است. و از آثار شعرای او در این دوره پارلمان فول و خانه فیم را بایدنام برد. 3- دوره انگلیسی که از سال 1386 تا 1400 م. طول کشید و از آثار این دوره او داستانهای کانتربوری را ذکر باید کرد.
چوسر. [ چ َ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان الموت بخش معلم کلایه شهرستان قزوین. 36 تن سکنه دارد. از رودخانه آتان آبیاری میشود. محصولش غلات و لبنیات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

دهیست از دهستان الموت بخش معلم کلایه شهرستان قزوین ٠

گویش مازنی

/choo sar/ محلی از جنگل که عمل جمع آوری چوب در آن جا انجام شود - کار دسته جمعی جمع آوری چوب جهت ساختمان خانه & سمباده ی فلزی برای صاف کردن چوب – سوهان

پیشنهاد کاربران

بپرس