چوستدوزان ( به زبان ترکی آذربایجانی: چوستدوزلار، سوسوزلار ) یکی از کوی های شمالی شهر تبریز است. این کوی از سوی شمال به کوی امیرخیز، از سوی جنوب به کوی ویجویه، از سوی خاور به کوی سنجران و از سوی باختر به کوی عموزین الدین و رودخانهٔ مهران رود می رسد. بیشتر ساکنان چوستدوزان از روستاهای آذربایجان و به ویژه منطقهٔ ارسباران به این کوی کوچ کرده اند. برای دوختن گونه ای کفش ساده به نام چوست در این کوی مردم تبریز آن را چوستدوزلار می خوانند که برابر ترکی واژهٔ چوستدوزان است. در تاریخ اولادالاطهار این کوی با عنوان چوستدوزلو نوشته شده است.
کریم صادری عضو هیأت علمی پژوهشکده تعلیم و تربیت آموزش و پرورش استان در این باره می گوید:
آن چنان که از کتاب دارالسلطنه تبریز فهمیده می شود در دوره اواخر قاجار در تبریز بیست و پنج محله بزرگ وجود داشتند که چوستدوزان یکی از آن محلات بود و در زبان عامیانه چوسدوزلار نیز بدان می گویند. اهالی این محله به غیر از چندین خانواده اصیل تبریزی غالبا از اطراف صوفیان و ایوند و ممقان و گاوگان و امند می باشند و آقایان ذوقی و نیکنام لاله در کتاب تبریز در گذر تاریخ نوشته اند: «بیشتر ساکنان چوستدوزان از روستاهای مختلف آذربایجان و به خصوص منطقهٔ ارسباران به این محله مهاجرت کرده اند. » که این مطلب را نمی دانم از چه کتابی درج کرده اند که کاملا اشتباه است. اهالی ارسباران در بلوار منجم و جنب گرمابه سردار ملی در کوچه قره داغلیلار بودند و دیگر این که اهالی این محله اساسا کفشدوز نیستند هرچند اسم محله به آن اذعان دارد بلکه بیشتر صنایع مربوط به فرش در این محله رواج دارد مثل قالیبافی، رنگرزی، نقاشی قالی، قرش فروشی و . . . . .
بنده خودم در این محله بدنیا آمده ام و هم در اینجا بزرگ شده ام و اجدادم نیز در اینجا بوده اند. بدین سبب تمامی خانه ها و اشخاص این جا را می شناسم. محله ای بسیار معروف و دارای افراد بانفوذ و شخصیتهای بزرگی بود. از خانواده های معروف این محله می توان به خانواده های منجم، قالیچی ( سپهری ) ، باقری، قدس، سبزچی ( فهیمی اقدم ) ، تماری، عدیلی اقدم، صادری، جوان، معبودی، ممقانیه، لاوری، قوجا، قفلگر ( حدادزاده ) ، ذهنی، روفه گرحق، محنتی اقدم، موسوی، جلیل نیا، عرفان فاضل، رشیدی، گلچین، فریدیحیایی، سوتچی حاج حسین، سامانی، خرازی ، شیرازه باف، عالی نسب، دربان حسینی، خدامردی، زیردست، پژوهنده، سرافرازاسبق و بویاقچیلار و یوجولار و. . . . اشاره کرد. و یکی از ویژگی های این کوی داشتن شعرائی مانند ذهنی و ذهنی زاده و عالی نسب و محمود صادری و حیدر مدحی و محمدحسین نائمی و مهدی معبودی است. خانه حاج رضا صادری که خانه معبودی نیز نامیده می شود و از نظر معماری در نوع خود بی نظیر است در این کوی قرار دارد و اینک جزو میراث فرهنگی استان است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکریم صادری عضو هیأت علمی پژوهشکده تعلیم و تربیت آموزش و پرورش استان در این باره می گوید:
آن چنان که از کتاب دارالسلطنه تبریز فهمیده می شود در دوره اواخر قاجار در تبریز بیست و پنج محله بزرگ وجود داشتند که چوستدوزان یکی از آن محلات بود و در زبان عامیانه چوسدوزلار نیز بدان می گویند. اهالی این محله به غیر از چندین خانواده اصیل تبریزی غالبا از اطراف صوفیان و ایوند و ممقان و گاوگان و امند می باشند و آقایان ذوقی و نیکنام لاله در کتاب تبریز در گذر تاریخ نوشته اند: «بیشتر ساکنان چوستدوزان از روستاهای مختلف آذربایجان و به خصوص منطقهٔ ارسباران به این محله مهاجرت کرده اند. » که این مطلب را نمی دانم از چه کتابی درج کرده اند که کاملا اشتباه است. اهالی ارسباران در بلوار منجم و جنب گرمابه سردار ملی در کوچه قره داغلیلار بودند و دیگر این که اهالی این محله اساسا کفشدوز نیستند هرچند اسم محله به آن اذعان دارد بلکه بیشتر صنایع مربوط به فرش در این محله رواج دارد مثل قالیبافی، رنگرزی، نقاشی قالی، قرش فروشی و . . . . .
بنده خودم در این محله بدنیا آمده ام و هم در اینجا بزرگ شده ام و اجدادم نیز در اینجا بوده اند. بدین سبب تمامی خانه ها و اشخاص این جا را می شناسم. محله ای بسیار معروف و دارای افراد بانفوذ و شخصیتهای بزرگی بود. از خانواده های معروف این محله می توان به خانواده های منجم، قالیچی ( سپهری ) ، باقری، قدس، سبزچی ( فهیمی اقدم ) ، تماری، عدیلی اقدم، صادری، جوان، معبودی، ممقانیه، لاوری، قوجا، قفلگر ( حدادزاده ) ، ذهنی، روفه گرحق، محنتی اقدم، موسوی، جلیل نیا، عرفان فاضل، رشیدی، گلچین، فریدیحیایی، سوتچی حاج حسین، سامانی، خرازی ، شیرازه باف، عالی نسب، دربان حسینی، خدامردی، زیردست، پژوهنده، سرافرازاسبق و بویاقچیلار و یوجولار و. . . . اشاره کرد. و یکی از ویژگی های این کوی داشتن شعرائی مانند ذهنی و ذهنی زاده و عالی نسب و محمود صادری و حیدر مدحی و محمدحسین نائمی و مهدی معبودی است. خانه حاج رضا صادری که خانه معبودی نیز نامیده می شود و از نظر معماری در نوع خود بی نظیر است در این کوی قرار دارد و اینک جزو میراث فرهنگی استان است.
wiki: چوستدوزان