چورّیگِراوار (Churrigueresque)
کلیسای جامع زاکاتکاس، مکزیک
سبک معماری باروک متأخر که پیکره های تزیینی بی شمار مشخصۀ آن است، و در اواخر قرن ۱۷ در اسپانیا پدیدار شد. این اصطلاح برای توصیف سایر شکل های معماری باروک متأخر اسپانیایی، به ویژه در مکزیک و امریکای جنوبی نیز به کار می رود. سبک چورّیگراوار به افتخار خانوادۀ چورّیگرا، که همگی معمار و مجسمه ساز بودند، چنین نام گرفت. خوزه بنیتو دِ چورّیگرا (۱۶۶۵ـ۱۷۲۵) که طرح ریزی شهر نُوو بازتان در اسپانیا (۱۷۰۹) را به عهده داشت، مشهورترین عضو این خانواده بود. دو نمایندۀ برجستۀ این شیوه، نارسیسو تومه (فعال از ۱۷۱۵ تا ۱۷۴۲) و پدرو دِ ریبرا (۱۶۸۳ـ۱۷۴۲)، افراط در آن را به غایت رساندند. پدرو ریبرا درگاه پرزرق وبرق اوسپیسیو سان فرناندو را در مادرید (۱۷۳۸) ساخت.
کلیسای جامع زاکاتکاس، مکزیک
سبک معماری باروک متأخر که پیکره های تزیینی بی شمار مشخصۀ آن است، و در اواخر قرن ۱۷ در اسپانیا پدیدار شد. این اصطلاح برای توصیف سایر شکل های معماری باروک متأخر اسپانیایی، به ویژه در مکزیک و امریکای جنوبی نیز به کار می رود. سبک چورّیگراوار به افتخار خانوادۀ چورّیگرا، که همگی معمار و مجسمه ساز بودند، چنین نام گرفت. خوزه بنیتو دِ چورّیگرا (۱۶۶۵ـ۱۷۲۵) که طرح ریزی شهر نُوو بازتان در اسپانیا (۱۷۰۹) را به عهده داشت، مشهورترین عضو این خانواده بود. دو نمایندۀ برجستۀ این شیوه، نارسیسو تومه (فعال از ۱۷۱۵ تا ۱۷۴۲) و پدرو دِ ریبرا (۱۶۸۳ـ۱۷۴۲)، افراط در آن را به غایت رساندند. پدرو ریبرا درگاه پرزرق وبرق اوسپیسیو سان فرناندو را در مادرید (۱۷۳۸) ساخت.
wikijoo: چوریگراوار