چوتره

لغت نامه دهخدا

چوتره. [ چ َ ت َ رَ / رِ ] ( اِ ) مربعی که بقدر نیم گز یا بیشتر اززمین ارتفاع دارد ودر باغ ها و در خانه ها میسازند. ( از برهان ). چبوتره غلط است و بعضی گویند که چبوتره هندی است و فارسی آن چوتره است. ( از غیاث اللغات ). مربعی را گویند مرتفع از زمین بقدر نیم گز یا بیشتر که بر در باغها و در خانه ها سازند و آن را سُکه ( سکّو )گویند و این لغت هندی است. ( از آنندراج ) ( انجمن آرا ). سکوی مربعی که در خانه ها و در باغها جهت نشستن سازند. ( ناظم الاطباء ). || در ترکی بصورت «چوتور» بکار رود بمعنی نوک کوچک است. ( حواشی برهان ).

فرهنگ فارسی

مربعی که بقدر نیم گز یا بیشتر از زمین ارتفاع دارد و آنرا در باغ ها و در خانه ها میسازند ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس