چوب کاو

لغت نامه دهخدا

چوب کاو. ( نف مرکب ) آنچه بدان چوب را بکاوند. کاونده چوب. عتله. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

آنچه بدان چوب را بکاوند . کاوند. چوب . عتله .

پیشنهاد کاربران

بپرس