چوب و چماق. [ ب ُ چ ُ ] ( ترکیب عطفی ، از اتباع ) ( یادداشت مؤلف ). رجوع به چوب و رجوع به چماق شود.- چوب و چماق همراه داشتن یا با چوب و چماق آمدن ؛ متعرض بودن یا بتعرض بر کسی درآمدن.
