چوب خشک

خشب
خس
ترکه خشک

چوب خشک ؛ چوبی که هیچگونه آب نداشته باشد :
که یزدان چرا خواند آن کشته را
هم این چوب خشک تبه گشته را.
فردوسی.

حَطَب هیزم هیمه

ادون ( به ضم ااف )

خشب