چو گَرد -
کنایه از با شتاب، به سرعت، به تُندی، فوری، سه سوت!
مثالی از شاهنامه فردوسی:
به پیش سپاه اندر آمد چو گَرد / چو رعد خروشان یکی ویله کرد
با سرعت به سپاه دشمن رسید و همچون صاعقه ای مَهیب، صدا و بانگ وحشتناکی ایجاد کرد
کنایه از با شتاب، به سرعت، به تُندی، فوری، سه سوت!
مثالی از شاهنامه فردوسی:
به پیش سپاه اندر آمد چو گَرد / چو رعد خروشان یکی ویله کرد
با سرعت به سپاه دشمن رسید و همچون صاعقه ای مَهیب، صدا و بانگ وحشتناکی ایجاد کرد