چو چو
لغت نامه دهخدا
چوچو. ( اِ ) خلال دندان. دندان کاو. این کلمه در رشت و بندر انزلی متداولست. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ فارسی
گنجشک و عصفور است
واژه نامه بختیاریکا
( چِو چِو ) شایعه
دانشنامه عمومی
چو چو یا به اختصار چو[ ۳] ( به چینی: |獢 ) ( به انگلیسی: Chow Chow ) یک نژاد سگ است که منشأ آن را چین شمالی[ ۴] می دانند؛ یکی از ویژگی های خاص این نژاد، زبان آبی تیره یا بنفش این سگ است. این ویژگی تنها در سگ های چو چو و سگ های نژاد شار پی وجود دارد. [ ۵]
چو چو با نام های دیگری از جمله chow , Songshi Quan , puffy - lion dog , Tang Quan که همان سگ امپراتور تانگ است، نیز شناخته می شود. این نژاد زیاد به فعالیت نیاز دارد و روزانه پیاده روی کمی نیاز دارد
چو چو دارای موهایی انبوه و بلند است که می تواند نرم یا زبر باشد. این پوشش در اطراف گردن، کوتاه تر است و این ویژگی به حیوان، چهره ای شیر مانند می بخشد. این سگ دارای جثه ای تنومند با جمجمه کوچک، پهن، مثلثی و گوش هایی گرد و ایستاده و پاهایی بلند و دُمی پشمالو است. وزن در نرها ۱۵ تا ۳۲ کیلوگرم و در ماده ها ۱۲ تا ۲۷ کیلوگرم است. ارتفاع این سگ نیز ۴۸ تا ۵۶ سانتی متر است. [ ۵] بینی سیاه رنگ و در مواردی آبی تیره می باشد. پوشش بدن و موها بسیار متراکم می باشد و به رنگ های قرمز، آبی، دارچینی، حنایی و کرمی و ترکیبی از این رنگ ها قابل مشاهده است. چشم ها بادامی شکل و عمیق است و دید حیوان، محدود است. پاهای صاف و کشیده باعث می شود که این سگ در راه رفتن بسیار با شکوه ظاهر شود.
چو چوها معمولاً به عنوان حیوان خانگی در منزل نگهداری می شوند و به شدت از مالکان و اموال محافظت می کنند. چو چوها بیش از حد فعال نیستند و می توانند در یک آپارتمان ساکن شوند اما برای جلوگیری از بی قراری و بی حوصلگی به ورزش روزانه نیاز دارند. این نژاد سگ پیوندهای قوی بسیاری با دوستان و خانواده دارد و معمولاً از یک یا دو عضو اصلی خانواده با شدت بیشتری محافظت می کند. این سگ معمولاً آرام و خوش رفتار است اما در برابر آموزش به خصوص پس از بلوغ مقاومت می کند. چو چوها در تعامل با غریبه ها بسیار مردد هستند. با تمرین و آموزش در سنین پایین، می توان از این مشکل جلوگیری کرد. به دلیل غریزه شکارگری قوی، توصیه می شود که این سگ ها با قلاده و پشت حفاظ یا فنس و دور از گربه ها و سگ ها و جانوران کوچک نگهداری شوند. در مطالعه ای در ژورنال انجمن دامپزشکی آمریکا، چو چو عامل ۸ مورد از ۲۳۸ مرگ ناشی از گاز گرفتگی توسط سگ طی سال های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۸ بوده است. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفچو چو با نام های دیگری از جمله chow , Songshi Quan , puffy - lion dog , Tang Quan که همان سگ امپراتور تانگ است، نیز شناخته می شود. این نژاد زیاد به فعالیت نیاز دارد و روزانه پیاده روی کمی نیاز دارد
چو چو دارای موهایی انبوه و بلند است که می تواند نرم یا زبر باشد. این پوشش در اطراف گردن، کوتاه تر است و این ویژگی به حیوان، چهره ای شیر مانند می بخشد. این سگ دارای جثه ای تنومند با جمجمه کوچک، پهن، مثلثی و گوش هایی گرد و ایستاده و پاهایی بلند و دُمی پشمالو است. وزن در نرها ۱۵ تا ۳۲ کیلوگرم و در ماده ها ۱۲ تا ۲۷ کیلوگرم است. ارتفاع این سگ نیز ۴۸ تا ۵۶ سانتی متر است. [ ۵] بینی سیاه رنگ و در مواردی آبی تیره می باشد. پوشش بدن و موها بسیار متراکم می باشد و به رنگ های قرمز، آبی، دارچینی، حنایی و کرمی و ترکیبی از این رنگ ها قابل مشاهده است. چشم ها بادامی شکل و عمیق است و دید حیوان، محدود است. پاهای صاف و کشیده باعث می شود که این سگ در راه رفتن بسیار با شکوه ظاهر شود.
چو چوها معمولاً به عنوان حیوان خانگی در منزل نگهداری می شوند و به شدت از مالکان و اموال محافظت می کنند. چو چوها بیش از حد فعال نیستند و می توانند در یک آپارتمان ساکن شوند اما برای جلوگیری از بی قراری و بی حوصلگی به ورزش روزانه نیاز دارند. این نژاد سگ پیوندهای قوی بسیاری با دوستان و خانواده دارد و معمولاً از یک یا دو عضو اصلی خانواده با شدت بیشتری محافظت می کند. این سگ معمولاً آرام و خوش رفتار است اما در برابر آموزش به خصوص پس از بلوغ مقاومت می کند. چو چوها در تعامل با غریبه ها بسیار مردد هستند. با تمرین و آموزش در سنین پایین، می توان از این مشکل جلوگیری کرد. به دلیل غریزه شکارگری قوی، توصیه می شود که این سگ ها با قلاده و پشت حفاظ یا فنس و دور از گربه ها و سگ ها و جانوران کوچک نگهداری شوند. در مطالعه ای در ژورنال انجمن دامپزشکی آمریکا، چو چو عامل ۸ مورد از ۲۳۸ مرگ ناشی از گاز گرفتگی توسط سگ طی سال های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۸ بوده است. [ ۶]
wiki: چو چو
پیشنهاد کاربران
در فرهنگ شفاهی کوهنشینان سرزمین استرآباد ( ارتفاعات جنوبی شهر گرگان کنونی در استان گلستان ) چوب را �چو� تلفظ کرده و روایت میکنند روزی چوپانی در کنار رودخانه ای نشسته و به خواب میرود، پس از مدتی آب رودخانه
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
طغیان کرده و چوبدست چوپان را - که برای چوپانان حائز اهمیت است - با خود میبرد. پرنده ای کوچک که روی شاخه درختی بالای سر چوپان نشسته با سر دادن آواز �چوچو� ( یعنی چوب چوب ) ] چوپان را خبردار میکند. از آن زمان به بعد این پرنده را �چوچو� میخوانند.
همچنین ن. ک به �چاوچاو� دومعنی دارد: 1 - ناله و زاری 2 - سر و صدای پرنده ای کوچک مانند گنجشک هنگامی که پرندة دیگر به او حمله کند یا کسی به لانة او تجاوز نماید تا بچه اش را بگیرد. ( فرهنگ معین )