( چو باقلِه ) ( ن ) ؛ ( مع ) چوب باقالی؛ کسی که نادیده انگاشته می شود؛ نماد بیکاره؛ بدردنخور؛ ناکار آمد معادل برگ چغندر. مثلاً مر مو ایچو چو باقلهم یعنی مگه من اینجا برگ چغندرم
