چهره شکستن. [ چ ِ رَ / رِ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) رنگ شکستن.( آنندراج ). کم رنگ کردن. ( ناظم الاطباء ) : ز بسکه دارم از آن چشم بی سرانجامی شکسته چهره من همچو رنگ بادامی.مفید بلخی ( ازآنندراج ).