چهره خراش

لغت نامه دهخدا

چهره خراش. [ چ ِ رَ / رِ خ َ ] ( نف مرکب ) خراشنده چهره. شخاینده رخسار. || ( ن مف مرکب ) روی خراشیده. ( ناظم الاطباء ). دارای رخسار مجروح و شخوده. || ( اِ مرکب - اضافه مقلوب ) خراش ِ چهره. بریدگی بر رخسار.

فرهنگ فارسی

خراشند. چهره . شخایند. رخسار . یا روی خراشیده .

پیشنهاد کاربران

بپرس