چهره بشکفتن. [ چ ِ رَ / رِ ب ِ ک ُ ت َ ] ( مص مرکب ) خندان شدن. متبسم گشتن. شادان روی شدن. به شور و نشاط آمدن. گشاده روی شدن از فرح و شادی : چو برزو ز شاه این سخن ها شنید چو گل زآن سخن چهره اش بشکفید.
عطائی ( برزونامه ).
فرهنگ فارسی
خندان شدن . متبسم گشتن . شادان روی شدن . بشور و نشاط آمدن .
