چهر نمودن

چهر نمودن: کنایه ی ایماست از نواختن و مهربان بودن و توجه داشتن.
[ زمین خشکْ شَخّی که گفتی سپهر
بدو تا جهان بود، ننمود چهر. ]
( نامه ی باستان ، ج ۳ ، داستان سیاوش ، دکتر کزازی ۱۳۸۴، ص ۳٠۸. )