چهارگل

/CAhArgol/

لغت نامه دهخدا

چهارگل. [ چ َ / چ ِ گ ُ ] ( اِ مرکب ) چهارگل از گلهای گیاهان که در مداوای امتلاء معده جوشانند و بکار برند و این چهار عبارتند از: گل بنفشه و گل پنیرک و گل کدو و گل نیلوفر.

فرهنگ عمید

۱. نقشی شبیه چهاربرگ گل.
۲. جوشاندۀ دارویی گیاهی شامل: گل بنفشه، پنیرک، کدو، و نیلوفر که به عنوان مسهل و ملین به کار می رود.

دانشنامه عمومی

پیشنهاد کاربران

بپرس