چهارمنار

دانشنامه عمومی

چهارمنار (تبریز). چارمنار یا چهارمنار، یکی از محلات بیست و چهارگانه تبریز قدیم بود. این محله در حاشیه و محدوده قسمت شمالی بازار بزرگ تبریز قرار دارد. شمال این محله مسیر رودخانه مهران رود ( میدان چایی ) ، بخش غربی آن محله راسته کوچه و مسجد جامع، قسمت شرقی آن خیابان دارایی و بخش جنوبی آن، بخش مرکزی بازار تا محدوده مسجد مقبره بوده و قسمت اعظم این محله را مجموعه بازار بزرگ تبریز فرا گرفته است. ساکنان این محله اغلب بازرگانان، توانگران و از بزرگان شهر بوده اند. به خاطر وجود چهار مناره بلند، در روزگاران پیشین در گوشه و کنار این قسمت از شهر تبریز به این مکان، نام «چار منار» را نهادند. [ ۱]
امامزاده چهارمنار در محلهٔ چهارمنار واقع شده است.
از مکان های تاریخی محلهٔ چارمنار در محوطهٔ بازار، می توان مدرسه، مسجد و بازار صادقیه، تیمچه شازدا ( شاهزاده ) ، مدرسه، مسجد و تیمچه حاجی صفرعلی، تیمچه حاج شیخ ( اوچ تیمچه لر ) ، دالان خان، بازار دلاله زن، حمام خان ( به نام احمد خان مقدم مراغه ای و سرای جعفریه امروزی ) ، مسجد و مدرسه کاظمیه و چندین کاروانسرای بزرگ، سرای، دالان و تیمچه تاریخی از مجموعهٔ بازار تبریز را نام برد. [ ۱]
در مورد موقعیت تاریخی، بناها و مساجد قدیمی این محله، مورخینی همچون محمدحسن خان اعتمادالسلطنه، ملا محمدامین حشری و حافظ حسین کربلایی تبریزی توصیفاتی کرده و اشاراتی چند به مکان هایی نموده اند که امروزه اثری از آنها باقی نمانده و شاید در زلزله های شدید بخصوص زلزله سال ۱۱۹۳ هجری قمری از بین رفته و مجال نوسازی و بازسازی نیافته است. [ ۱]
نادر میرزا در بارهٔ این محله می نویسد: «. . . چار منار، کوی کوچکی است در نفس شهر و قُرب بازار و اهالی این محلات، همه، بزرگان و علما و تجار بنام هستند و اواسط الناس در آن کمتر دیده می شود. کدخدای آن میرزا عباس، مردی است آسوده و کم سخن و این کار کدخدایی را به وراثت دارد. »[ ۲]
ملا محمد امین حشری در مزارات تبریز می نویسد: «. . . در چهار منار ( چار منار ) قریب به گنبد پیرداود شاه، دو گنبد عالی واقع است که عوام، آن ها را گنبد مزار سلطان محمود و ایاز می دانند که یکی از آن سلطان محمود بن سلطان محمد بن سلطان ملکشاه سلجوقی و دیگری مزار سلطان مسعود بن قلیچ ارسلان سلجوقی است. سلطان محمود سلجوقی ۱۲٬۵ سال سلطنت کرد و در سال ۵۵۸ هجری قمری در تبریز وفات یافت. » ملاحشری می نویسد: «. . . در چهار منار، مردم عزیزالوجود بسیارند که الحال، اثری از قبرشان معلوم نیست، قریب به مدرسه که در آن اسم شیخ اویس مرقوم است، گنبدی بود از آنِ سید سلیمان کفشدوز که یکی از کابر دین است. . . مزار یکی از مشارع کبار موسوم به بابا بختیار هم در محلهٔ چارمنار واقع است. »[ ۳]
عکس چهارمنار (تبریز)عکس چهارمنار (تبریز)عکس چهارمنار (تبریز)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

محلهٔ چهارمِنار ( به لهجه یزدی: چارمُنار ) وسیع ترین محله تاریخی شهر یزد می باشد که امروزه در مرکز شهر قرار گرفته است. این محله از پراهمیت ترین محلات بافت تاریخی یزد می باشد که مهم ترین حوادث سیاسی تاریخ یزد پس از اسلام در آن رخ داده است. محلهٔ چهار منار تنها محلهٔ بافت تاریخی یزد است که آثار و بناهای آن در دو مقطع زمانی ثبت جهانی شده است یکی باغ دولت آباد در سال ۲۰۱۱ به همراه هشت باغ ایرانی دیگر ثبت جهانی شد، و درگیری در ۱۸ تیز ماه ۱۳۹۵ که تمامی آثار ثبت ملی این محله به ثبت جهانی رسیدند.
...
[مشاهده متن کامل]

نام قدیم محله کوی بُهروک/پُهروک بوده است که در فرهنگ لغت دهخدا بهره به معنای زمین فراخ و میانهٔ وادی ذکر شده است که شاید با توجه به موقعیت کوی چهار منار و نام بهروک می توان به وسعت آن اشاره کرد احتمال دیگر در مورد نام موضع بهروک که صحیح تر هم به نظر می رسد این است که بهروک همان اشتقاق بهره یا همان پَهره فارسی باشد که به بهروک تغییر یافته و به معنای بخش و قسمت است احتمالاً بنا به این دلیل که کوچه بهروک خارج از حصار شهر بوده مردم آن را بهره برج و بارو می خواندند که به معنای پهلوی برج و بارو می بوده است یا این احتمال هم وجود دارد که بهروک به معنای قسمتی از موضعی در شهر بوده است.
کوی بهروک یا کوچه بهروک نام اصلی محله باید برای زمانی باشد که ساکنان آن زرتشتی بوده اند یا اکثریت جمعیت با آن ها بوده است . وجه تسمیه امروزی آن به مناسبت وجود چهار منار دو مدرسه مقابل هم ( معروف به مدرسه چهار منار یا شمسیه ) است که به دستور سید شمس الدین محمد بن رکن الدین در سر کوچه بهروک ( چهار منار امروزی ) ساخته شده است که اکنون آرامگاه سید شمس الدین بانی مدرسه هم در این مدرسه قرار دارد ولی در حال حاضر اثری از مناره ها نیست. مولف کتاب جامع مفیدی که در قرن نهم یا یازدهم هجری در محله چهار منار می زیسته یادآور شده که کوچه بهروک اکنون به چهار منار اشتهار یافته است
هر چند در طول تاریخ حد و مرز محله های شهرهای ایران به طور دقیق مشخص نبوده اما منابع ذکر کرده اند که این محله از غرب به بلوار دولت آّباد ( نواب صفوی ) و کوچهٔ دیوار بلند و از شمال غرب به نصرآباد و از شرق به بلوار امامزاده جعفر و محلهٔ مصلی و محلهٔ امامزاده و کوچه میر قطب و تخت استاد و از شمال به خیابان انقلاب و محله های باغ صندل و ابوالمعالی و شیخداد و محلهٔ شاه تهماسب ( بعثت ) و از جنوب به خیابان شهید مطهری و کوچه بیوک و باغ گلشن و از جنوب شرقی به محلهٔ پشت باغ می رسد باید توجه داشت که بعضی از این مناطق در دهه های اخیر جزء کوی چهار منار محسوب می شوند و تا چند سال پیش و احداث نکردن خیلی از خیابان های جدید یزد وضعیت جغرافیایی محلهٔ چهار منار به صورت دیگری بوده است.

چهارمنارچهارمنارچهارمنارچهارمنارچهارمنارچهارمنار
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/چهارمنار_(یزد)
چهار منار یا چار منار ( به انگلیسی: Charminar به اردو: چار مینار به هندی:चार मीनार به تلگو:చార్ మినార్ ) معروفترین مسجد و اثر تاریخی در شهر حیدرآباد، مرکز ایالت تلگانه در هند است. این اثر تاریخی که قدیمی ترین بنای تاریخی شهر حیدرآباد است به عنوان سمبل آن شهر شناخته می شود و نمونه ای از فرهنگ اسلامی ـ‍ ایرانی در کشور هندوستان است.
...
[مشاهده متن کامل]

چار منار یک مسجد و بنای یاد بود در شهر حیدرآباد ایالت تلگانه هند است، که در سال ۱۵۹۱ میلادی/۱۰۰۶ هجری قمری ساخته شده است. این مکان برجسته به عنوان نشانه ای جهانی از حیدر آباد محسوب می شود که در لیست شناخته شده ترین بناهای هندوستان می باشد. چار منار در ساحل شرقی رودخانه موسی واقع است، و در غرب آن بازار لاد قرار دارد و در جنوب غربی بنا مسجد مکه که تزئینات فراوان گرانیتی دارد قرار گرفته است. این ساختمان به عنوان یک گنجینه معماری و باستان شناختی در فهرست رسمی «بناهای به یاد ماندنی» که توسط مرکز مطالعات باستان شناسی هند تهیه شده است، قرار دارد.
اسم آن از ترکیب کلمات «چهار»"Chār "و «منار» "Minar" یا"meenar"در اردو می باشد که در انگلیسی به "four towers " ترجمه شده است. برج های ذکر شده مناره های تزئین شده ای می باشند که به ۴ طاق بزرگ متصل شده و توسط آنها حمایت می شوند.
سلطان محمد قلی قطب شاه پنجمین پادشاه سلسله قطب شاهی در سال ۱۰۰۶ ه‍. ق / ۱۵۹۱ م پس از مدت کوتاهی از آنکه پایتخت خود را از گلکنده به جایی که اکنون حیدرآباد شناخته می شود انتقال داد این بنا را ساخت. او این مسجد را به شکرانه دفع بلای طاعون از شهر بنا کرد.
تعدادی از افسانه های معروف که با جنبه معمارانه این بنای یادبود هماهنگی داردو باقی مانده اند به شرح زیر می باشد:
مرکز مطالعات باستان شناختی هند"ASI"، سرپرست فعلی بنا، در اسناد خود شرح می دهد که:"باتوجه به هدف ساخت چارمنار چند نظریه موجود است. گرچه بسیار مورد قبول است که چارمنار که در مرکز شهر ساخته شده، برای جشن گرفت ریشه کن شدن طاعون است. "یک بیماری بسیار مهلک که در آن زمان بسیار شیوع یافته بود؛ زیرا که محمد قلی قطب شاه برای خاتمه یافتن طاعون که شهرش را ویران ساخته بود، دعا و نذر کرده بود که مسجدی در جایی که دعا کرده بود برپا سازد.
براساس گفته های ژان ده تونات، سیاح فرانسوی قرن ۱۷ میلادی، کسی که روایتش مکمل متون فارسی در دسترس است، چارمنار در سال ۱۵۹۱ میلادی ساخته شد، تا شروع هزاره دوم اسلام را جشن بگیرد. این واقعه در جهان اسلام به طور گسترده جشن گرقته شد، بنابراین قطب شاه شهر حیدر آباد را برای جشن گرفتن این واقعه به وجود آورد و با ساختن بنای مسجد، این واقعه را گرامی داشت.

چهارمنارچهارمنار
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/چهارمنار_(حیدرآباد)

بپرس