چهارخایه

لغت نامه دهخدا

چهارخایه. [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که خایه چهار دارد. || مجازاً جگرآور. دلیر. گندآور. خایه دار. نرمنش. مرد مرد :
گر کنده بینی ترا تخته کنند
هر در که از او کنند یک لخته کنند
تا کی بود این چهارخایه زینسان
خوب است که بینی ترا اخته کنند.
شرف الدین شفائی.
|| پردلی درشکار. ( اشتینگاس ). || ستیزه جو. جنگخواه. جنگ آرزو ( اشتینگاس ). || زن باره. ( اشتینگاس ).

فرهنگ فارسی

که خایه چهار دارد . یا مجازا جگر آور . دلیر . گند آور . خایه دار . نرمنش . مرد مرد .

پیشنهاد کاربران

چهارخایه کنیه مردمأبون ابنه ای همجنس خواه است.
به خایه های اضافی مناز که بی باک است.
دوبیضه نیز مدام زیر بیضگان پارک است
همیشه درضیافت چاکت دو خایه مهمانند
چهار خایه مدام متصل به آن چاک است