چهارتکبیر. [ چ َ / چ ِ ت َ] ( اِ مرکب ) چهار بار اﷲ اکبر گفتن. || اشاره است به نماز میت که در آن چهار تکبیر بایستی بگویند و این نماز خاص اهل سنت و جماعت است. چه در مذهب شیعه در نماز میت بایستی پنج تکبیر گفت. || کنایه از ترک چیزی است. رجوع به چارتکبیر شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) اشاره است بنماز میت که در آن چهار تکبیر باید بگویند ( طبق عقید. اهل سنت ) .
فرهنگ معین
( ~. تَ ) [ فا - ع . ] (اِمر. ) اشاره است به نماز میت که در آن چهار تکبیر باید بگویند.
فرهنگ عمید
نماز میت که مطابق مذهب اهل سنت چهار تکبیر دارد. * چهارتکبیر زدن: [قدیمی، مجاز] ترک گفتن، به ویژه ترک کردن دنیا و از خوشی های آن چشم پوشیدن.
