چهاربالش نشین

لغت نامه دهخدا

چهاربالش نشین. [چ َ / چ ِ ل ِ ن ِ ] ( نف مرکب ) آنکه بر چهار بالش متکی شود. صدرنشین. مسندنشین. رجوع به چاربالش نشین شود.

فرهنگ فارسی

آنکه بر چهار بالش متکی شود . صدر نشین . مسند نشین .

پیشنهاد کاربران

بپرس