چهار گوزن

چهار گوزن یا گوزن ها ( گوزن قرمز نر ) یا Dáinn, Dvalinn, Duneyrr, Duraþrór در اساطیر نورس گوزن هایی هستند که در میان شاخه های درخت جهان ایگدراسیل مشغول جویدن آن هستند. به گفته ادای شاعرانه، گوزن ها گردن خود را به سمت بالا می برند تا شاخه ها را بشکنند. شبنم صبح در شاخ آنها جمع می شود و رودخانه های جهان را می سازد. حدس و گمان هایی در مورد گوزن ها و ارزش نمادین بالقوه آنها وجود دارد.
پیشنهادهای اولیه برای تفسیر گوزن ها شامل ارتباط آن ها با چهار عنصر، چهار فصل یا گام های ماه بود.
فینور مگنوسون در اثر تأثیرگذار خود در سال ۱۸۲۴ پیشنهاد کرد که گوزن ها بادها را نشان می دهند. بر اساس تفسیری از نام آنها، او Dáinn ( «مرده» ) و Dvalinn ( «ناخودآگاه» ) را بادهای آرام و Duneyrr ( «رعد و برق در گوش» ) و Duraþrór ( «خواب پر رونق»، شاید اشاره به خروپف ) ، را بادهای شدید تفسیر کرده است. او همچین گوزن هایی را که برگ های درخت را گاز می گیرند، به بادهایی تعبیر کرد که ابرها را می دریدند. فینور خاطرنشان کرد که دورف ها بادها را کنترل می کنند ( نگاه کنید به نوری، سوئری، آستری و وستری، کوتوله های اصلی اساطیر نورس ) ، و دو نام از نام های گوزن ها، داین و دوالین ( Dáinn, Davlinn ) ، نیز نام های دورفی هستند. [ ۱]
بسیاری از محققان، به پیروی از سوفوس باگ، معتقدند که مصراع های ۳۳ و ۳۴ از گریمنیسمال نسبت به بیت های اطرافشان منشأ متأخر دارند. [ ۲] [ ۳] فینور جانسون حدس زد که در ابتدا فقط یک گوزن وجود داشت که بعداً به چهار گوزن تبدیل شده بود، احتمالاً یکی در هر طرف. این با مصرع ۳۵ از گریمنیسمال مطابقت دارد که فقط یک گوزن را ذکر می کند:
پیشنهاد شده است که این گوزن اصلی با ایکتیرنیر که قبلاً در گریمنیسمال ذکر شده، یکسان است. [ ۴]