چهار کس

لغت نامه دهخدا

چهارکس. [ چ َ ک َ ] ( اِخ ) چهارکس بن عبداﷲ الناصری الصلاحی ملقب به فخرالدین و مکنی به ابومنصور از امیران بزرگ دولت صلاحیه مصر و مردی بزرگوار و بزرگ قدر و بلندهمت بود. بنای قیساریه کبری در قاهره به وی منسوب است. ابن خلکان میگوید: جماعتی از تجار را که در شهرهای گوناگون میگشتند دیدم که آنها می گفتند ما به زیبائی و عظمت و استحکام بناهای قیساریه در هیچ شهری ندیدیم. در قسمت بالای قیساریه مسجد بزرگی و بهارخواب معلقی ساخت. و در سال 608 هَ.ق. در دمشق درگذشت و در جبل صالحیه دفن شد. مدفنش در آنجا مشهور است. ابن خلکان در ترجمه چهارکس به عربی میگوید: معناه بالعربی اربعة نفس و هو لفظ عجمی... ( ابن خلکان ص 130 ).

فرهنگ فارسی

چهار کس بن عبدالله الناصری الصلاحی ملقب بفخر الدین و مکنی به ابو منصور از امیران بزرگ دولت صلاحیه مصر و مردی بزرگوار و بزرگ قدر بو بلند همت بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس